تجزیه و تحلیل اثرات سمی داروهای تراتوژنیک بر کیفیت و ساختار DNA جنین و اختلالات کروموزومی
عوامل تراتوژن می توانند مواد شیمیایی، مواد محیطی بیولوژیک و فیزیکی و داروها باشند. برخی از تراتوژن ها سمی هستند و باعث نکروز شده، در حالی که برخی دیگر باعث مرگ برنامه ریزی شده سلولی (آپوپتوز) می شوند. تراتوژن ها همچنین ممکن است با تغییر الگوهای بیان ژن، مهار فعل و انفعالات سلولی یا مسدود کردن حرکات مورفوژنتیک سلولی، ناهنجاری های رشدی را القا کنند.
تعدادی از تراتوژنیک ها با اثر منفی بر ساختار DNA جنین نقایص مادرزادی در جنین ها و یا حتی مرگ جنین مرتبط هستند. تراتوژن ها روی DNA جنین در حال رشد تأثیر می گذارند و اغلب باعث ناهنجاری ها یا بدشکلی های شدید مانند کوتاه شدن یا عدم وجود دست ها یا پاها می شوند. معروفترین تراتوژن تالیدومید (thalidomide) است، آرامبخشی که در اوایل دهه ۱۹۶۰ توسط هزاران زن باردار مصرف شد. با این حال، گاهی اوقات، اثر مضر یک تراتوژن تا سال ها پس از مواجهه مادر به صورت علائم بالینی ظاهر نمی شود. برای مثال دی اتیل استیل بسترول (Diethylstilbestrol) به عنوان دارویی که بیش از ۳۰ سال برای زنان باردار تجویز می شد. در صورتی که دیاتیلاستیل بسترول یک تراتوژن و سرطانزا شناخته شده است. مطالعات تجربی با استفاده از حیوانات آزمایشگاهی ناک اوت شده گیرنده استروژن تراریخته نشان می‌دهد که اتصال و فعال‌سازی گیرنده استروژن برای ایجاد سمیت دی‌اتیل استیل‌بسترول لازم است.
جهت مشاوره رایگان با مشاورین شرکت بافت و ژن پاسارگاد تماس بگیرید
۰۲۱۶۶۱۲۱۹۸۳
با توجه به تعداد داروهای تراتوژنیک جدیدی که هر ساله تولید می شود، می بایست تحقیقات آزمایشگاهی گسترده ای در سطح مولکولی برای این داروها و اثر آن ها بر ژنوم مصرف کنندگان انجام شود. یکی از موضوعات چالش برانگیز و قابل بحث بررسی تاثیر داروهای تراتوژنیک بر کیفیت و ساختار کروموزومی و DNA جنین می باشد. چرا که در تمامی جوامع انسانی فرزند آوری یکی از موضوعات پراهمیت است. برای رویارویی با این چالش، تکنیک‌های مختلف در شرایط آزمایشگاهی علاوه بر آزمایش‌های حیوانی In vivo ایجاد شده‌اند که دانشجویان و محققان می توانند در طرح های پژوهشی پایان نامه خود استفاده کنند.
جهت مطالعه دیگر موضوعات پایان نامه کلیک کنید
