خدمات سلولی مبتنی بر آخرین متد ها و مقالات روز دنیا

برخی از تکنیک­ های سلولی ارائه شده در هیستوژنوتک

سلول­ شناسی (Cytology) با بررسی ساختار، نیازهای غذایی و علل توقف رشد در طی مطالعه چرخه رشد سلولی، توسعه روش­ های کنترل رشد سلول­ های سرطانی و تعدیل بیان ژن­ها منجر به افزایش دانش بشر در روند تکامل جانداران شده است.

استفاده از تکنیک های کشت سلولی کمک شایانی در مطالعات ژنتیکی ( از جمله تولید حیوانات ترانس ژنیکی که بتوانند ژنهای خاصی را بیان کنند) از طریق وارد کردن یک ژن بیگانه به داخل ژنوم سلولی داشته است. به علاوه تکنولوژی ممزوج کردن سلول­ها که عمدتاً در تولید آنتی­ بادی­ های مونوکلونال کاربرد دارد و همچنین انجام آزمایشات سم­ شناسی نیاز به کشت و نگهداری این سلول­ها در محیط آزمایشگاهی دارد.

خدمات سلولی مبتنی بر آخرین متد ها و مقالات روز دنیا

برخی از تکنیک­ های سلولی ارائه شده در هیستوژنوتک

سلول­ شناسی (Cytology) با بررسی ساختار، نیازهای غذایی و علل توقف رشد در طی مطالعه چرخه رشد سلولی، توسعه روش­ های کنترل رشد سلول­ های سرطانی و تعدیل بیان ژن­ها منجر به افزایش دانش بشر در روند تکامل جانداران شده است.

استفاده از تکنیک های کشت سلولی کمک شایانی در مطالعات ژنتیکی ( از جمله تولید حیوانات ترانس ژنیکی که بتوانند ژنهای خاصی را بیان کنند) از طریق وارد کردن یک ژن بیگانه به داخل ژنوم سلولی داشته است. به علاوه تکنولوژی ممزوج کردن سلول­ها که عمدتاً در تولید آنتی­ بادی­ های مونوکلونال کاربرد دارد و همچنین انجام آزمایشات سم­ شناسی نیاز به کشت و نگهداری این سلول­ها در محیط آزمایشگاهی دارد.

خدمات مطالعات سلولی

خدمات مطالعات سلولی

روش‌های متعددی جهت سنجش غیرمستقیم میزان تکثیر و زنده ماندن سلول‌ها وجود دارد. اغلب این روش‌ها میزان فعالیت یک آنزیم سلولی را درون سلول زنده ارزیابی می‌کنند. یکی از شناخته ‌شده ‌ترین این روش‌ها تست رنگ سنجی MTT است. در مرکز هیستوژنوتک، پس از بررسی تغییر رنگ محیط، سنجش تعداد سلول‌های زنده محاسبه می شود که این تغییر رنگ با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری با طول‌ موج nm570 اندازی گیری می گردد. پس از خوانش تغییرات رنگ با دستگاه اسپکترفوتومتر میزان زنده مانی سلول محاسبه خواهد شد.

رگ زایی یک فرآیند فیزیولوژیکی است که منجر به تشکیل رگ های خونی جدید از رگ های قبلی می شود. این فرآیند بطور طبیعی در طول رشد جنین و اندام ها رخ می دهد. با این حال، در اختلال هایی مانند بیماری های التهابی، متابولیکی، روماتیسمی و سرطان، میزان فرآیند رگ زایی تغییر و بیش از حد صورت می گیرد. در هیستوژنوتک بررسی رگ زایی با استفاده از رده های مختلف سلولهای اندوتلیال و بستر ماتریژل و بررسی تشکیل لوله های حاصل از رشد سلول انجام می گردد.

در حال حاضر مطالعات سلولی در روند درمان بیماری های شایع ازجمله سرطان، دیابت و… سهم بزرگی از پژوهش محققین را به خود اختصاص داده است. در هیستوژنوتک تحقیقات متعددی برای ایجاد مدل ها و شبیه ساز های سلولی به منظور ارزیابی درمان های مختلف بیماری های شایع، صورت گرفته است. القای پیری سلولی با استفاده از دی- گالاکتوزیداز (D-galactose ) در برخی از رده های سلولی ،از جمله آستروسیتها و سلولهای اپیتلیال عدسی نیز به عنوان یک مکانیسم سرکوب کننده در برابر سرطان زایی مورد استفاده قرار می گیرد، علاوه بر این افزایش سطح گلوکز در محیط کشت سلول HEPG2 به عنوان شبیه ساز دیابت، افزایش سطح بتا آمیلوئید (amyloid β) در القای مدل آلزایمر در رده سلوی SH-SY و … از مدل های سلولی رایج در این مجموعه می باشد.

گونه های اکسیژن فعال (ROS)، محصولات فرعی متابولیسم سلول های هوازی هستند و نقش های فیزیولوژیکی مهمی در سیگنال های داخل سلولی دارند. مقادیر بیش از حد رادیکال های آزاد می تواند باعث ایجاد آسیب اکسیداتیو به پروتئین ها، لیپیدها و اسیدهای نوکلئیک شود و سلامت سلول ها را به خطر اندازد. در هیستوژنوتک پس از جداسازی سلول با تریپسین EDTA و رنگ آمیزی آن با استفاده ازDCFDA، میزان استرس اکسیداتیو سلولی (ROS) به روش فلوسیتومتری بررسی می گردد.

مالون دی آلدهید (MDA) یکی از مهترین محصولات نهایی پراکسیداسیون اسیدهای چرب اشباع نشده در نمونه های بالینی است که اغلب برای تخمین شرایط استرس اکسیداتیو مورد استفاده قرار می گیرد. سطوح MDA را می توان با استفاده از مواد واکنشی اسید تیوباربیتوریک (TBARS)نشان داد. در هیستوژنوتک با استفاده از بهترین برندهای موجود، سنجش MDA با TBARS در محیط اسیدی در دمای ۱۰۰ درجه سانتی گراد و در نهایت خوانش محصول صورتی/قرمز رنگ با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج ۵۲۰-۵۳۵ نانومتر صورت می گیرد.

در هیستوژنوتک برای بررسی محاسبه ی پراکندگی سلول ها در فاز های مختلف چرخه سلولی (G1-S-G2/M) از دستگاه فلوسیتومتری استفاده می شود. به همین منظور لازم است محتویات DNA را با رنگ فلورسنت (Propidium iodide :PI) آشکار نمود. مقدار فلورسنت ثبت شده توسط دستگاه ارتباط مستقیم با DNA آن دارد. بنابراین در سیکل های مختلف چرخه سلولی، با افزایش سطح DNA، سیگنال فلورسنت بیشتری در هیستوگرام ثبت خواهد شد.

پیوند سلول به عنوان یک روش بالینی جدید برای ترمیم بافت آسیب دیده به شمار می رود. این پیوند می تواند در محل آسیب و یا دور از آن صورت گرفته و در نهایت ترمیم و بازسازی بافت آسیب دیده را تحریک نماید. سلولهای بنیادی دارای پتانسیل تمایز چند جهته هستند و می توانند در شرایط خاصی به سلولهای تخصصی متمایز شده و بافت آسیب دیده را ترمیم نمایند. در هیستوژنوتک پیوند انواع سلول های مزانشیمی و یا تمایز یافته جهت ترمیم و درمان بافت آسیب دیده به کار می رود. پیوند سلول ها می تواند در محل آسیب ( تومور، کلیه و… ) و یا دور از محل آسیب (تزریق وریدی، داخل صفاقی، عضلانی) صورت گیرد.

در بررسی تکثیر سلولی، نتایج باید به گونه ای باشد که اندازه گیری مستقیم و دقیقی از تعداد سلول های تقسیم کننده فعال در یک جمعیت سلولی را به ما بدهد. در هیستوژنوتک روش های متنوعی جهت بررسی تکثیر سلولی مورد استفاده قرار می گیرد. به طور مثال متداول ترین روش سنجش مقدار DNA با استفاده از ترکیب BrdU یا ۵-bromo-2’-deoxyuridine، برای سلول های کشت داده شده و در نهایت سنجش میزان آن در سلول های تکثیر یافته با استفاده از ایمونوسیتوشیمی یا ELISA صورت می گیرد. علاوه بر این با استفاده از رنگ آمیزی تریپان بلو، و میزان نفوذ آن به سلول های مرده و در نهایت شمارش سلول های رنگ گرفته، می توان میزان بقا سلول را گزارش نمود.

پس از جداسازی اولیه سلول از بافت، لازم است برای تفکیک اختصاصی سلول مورد نظر، آن را به روش اختصاصی از سایر سلول ها جدا نمود. در هیستوژنوتک به منظور جداسازی سلولها از دو روش FACS (جداسازی بر اساس ماده فلورسنس) و MACS (بوسیله نانو ذرات حاوی آهن ) استفاده می شود. وجود انواع آنتی بادی های اختصاصی حاوی مگنت و ستونهای آن، شرایط را برای جداسازی سلول ها و مطالعات در زمینه سلول درمانی با کمترین هزینه در این مرکز فراهم نموده است.

در مطالعات سلولی، جهت بررسی میزان مهاجرت سلولی در بافت زنده، لازم است سلول ها پیش از تزریق نشاندار شوند. در هیستوژنوتک، طیف وسیعی از تکنیک های مناسب برای مطالعات ردیابی سلول وجود دارد که از آن جمله می توان نشاندار کردن سلول ها با انواع رنگهای فلورسنت (DII،GFP ،Rhodamin و…) اشاره نمود. برای ردیابی ماده نشاندار شده، از میکروسکوپ فلورسنت با قابلیت بررسی طول موج های متفاوت استفاده می شود.

بررسی میزان رشد، تکثیر و مرگ و میر سلولی

بررسی میزان رشد، تکثیر و مرگ و میر سلولی

روش‌های متعددی جهت سنجش غیرمستقیم میزان تکثیر و زنده ماندن سلول‌ها وجود دارد. اغلب این روش‌ها میزان فعالیت یک آنزیم سلولی را درون سلول زنده ارزیابی می‌کنند. یکی از شناخته ‌شده ‌ترین این روش‌ها تست رنگ سنجی MTT است. در مرکز هیستوژنوتک، پس از بررسی تغییر رنگ محیط، سنجش تعداد سلول‌های زنده محاسبه می شود که این تغییر رنگ با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری با طول‌ موج nm570 اندازی گیری می گردد. پس از خوانش تغییرات رنگ با دستگاه اسپکترفوتومتر میزان زنده مانی سلول محاسبه خواهد شد

بررسی رگ زایی یا آنژیوژنز

بررسی رگ زایی یا آنژیوژنز

رگ زایی یک فرآیند فیزیولوژیکی است که منجر به تشکیل رگ های خونی جدید از رگ های قبلی می شود. این فرآیند بطور طبیعی در طول رشد جنین و اندام ها رخ می دهد. با این حال، در اختلال هایی مانند بیماری های التهابی، متابولیکی، روماتیسمی و سرطان، میزان فرآیند رگ زایی تغییر و بیش از حد صورت می گیرد. در هیستوژنوتک بررسی رگ زایی با استفاده از رده های مختلف سلولهای اندوتلیال و بستر ماتریژل و بررسی تشکیل لوله های حاصل از رشد سلول انجام می گردد.

القای مدل های سلولی

القای مدل های سلولی

در حال حاضر مطالعات سلولی در روند درمان بیماری های شایع ازجمله سرطان، دیابت و... سهم بزرگی از پژوهش محققین را به خود اختصاص داده است. در هیستوژنوتک تحقیقات متعددی برای ایجاد مدل ها و شبیه ساز های سلولی به منظور ارزیابی درمان های مختلف بیماری های شایع، صورت گرفته است. القای پیری سلولی با استفاده از دی- گالاکتوزیداز (D-galactose ) در برخی از رده های سلولی ،از جمله آستروسیتها و سلولهای اپیتلیال عدسی نیز به عنوان یک مکانیسم سرکوب کننده در برابر سرطان زایی مورد استفاده قرار می گیرد، علاوه بر این افزایش سطح گلوکز در محیط کشت سلول HEPG2 به عنوان شبیه ساز دیابت، افزایش سطح بتا آمیلوئید (amyloid β) در القای مدل آلزایمر در رده سلوی SH-SY و ... از مدل های سلولی رایج در این مجموعه می باشد.

بررسی استرس اکسیداتیو سلولی با روش فلوسایتومتری

گونه های اکسیژن فعال (ROS)، محصولات فرعی متابولیسم سلول های هوازی هستند و نقش های فیزیولوژیکی مهمی در سیگنال های داخل سلولی دارند. مقادیر بیش از حد رادیکال های آزاد می تواند باعث ایجاد آسیب اکسیداتیو به پروتئین ها، لیپیدها و اسیدهای نوکلئیک شود و سلامت سلول ها را به خطر اندازد. در هیستوژنوتک پس از جداسازی سلول با تریپسین EDTA  و رنگ آمیزی آن با  استفاده ازDCFDA، میزان استرس اکسیداتیو سلولی (ROS) به روش فلوسایتومتری بررسی می گردد.

بررسی میزان لیپید پراکسیداسیون سلولی

مالون دی آلدهید (MDA) یکی از مهترین محصولات نهایی پراکسیداسیون اسیدهای چرب اشباع نشده در نمونه های بالینی است که اغلب برای تخمین شرایط استرس اکسیداتیو مورد استفاده قرار می گیرد. سطوح MDA را می توان با استفاده از مواد واکنشی اسید تیوباربیتوریک  (TBARS)نشان داد. در هیستوژنوتک با استفاده از بهترین برندهای موجود، سنجش MDA  با TBARS در محیط اسیدی در دمای ۱۰۰ درجه سانتی گراد و در نهایت خوانش محصول صورتی/قرمز رنگ با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج  ۵۲۰-۵۳۵ نانومتر صورت می گیرد.

بررسی چرخه میتوز (cell cycle) در سلول­ های در حال تقسیم

در هیستوژنوتک برای بررسی محاسبه ی پراکندگی سلول ها در فاز های مختلف چرخه سلولی (G1-S-G2/M) از دستگاه فلوسایتومتری استفاده می شود. به همین منظور لازم است محتویات DNA را با رنگ فلورسنت (Propidium iodide :PI) آشکار نمود. مقدار فلورسنت ثبت شده توسط دستگاه ارتباط مستقیم با DNA آن دارد. بنابراین در سیکل های مختلف چرخه سلولی، با افزایش سطح DNA، سیگنال فلورسنت بیشتری در هیستوگرام ثبت خواهد شد.

پیوند سلول از خون به صورتIP ، زیر کپسول کلیه و عضلانی

پیوند سلول به عنوان یک روش بالینی جدید برای ترمیم بافت آسیب دیده به شمار می رود. این پیوند می تواند در محل آسیب و یا دور از آن صورت گرفته و در نهایت ترمیم و بازسازی بافت آسیب دیده را تحریک نماید. سلولهای بنیادی دارای پتانسیل تمایز چند جهته هستند و می توانند در شرایط خاصی به سلولهای تخصصی متمایز شده و بافت آسیب دیده را ترمیم نمایند. در هیستوژنوتک پیوند انواع سلول های مزانشیمی و یا تمایز یافته جهت ترمیم و درمان بافت آسیب دیده به کار می رود. پیوند سلول ها می تواند در محل آسیب ( تومور، کلیه و… ) و یا دور از محل آسیب (تزریق وریدی، داخل صفاقی، عضلانی) صورت گیرد.

بررسی میزان بقاء

و تکثیر سلولی

بررسی میزان بقاء و تکثیر سلولی

در بررسی تکثیر سلولی، نتایج باید به گونه ای باشد که اندازه گیری مستقیم و دقیقی از تعداد سلول های تقسیم کننده فعال در یک جمعیت سلولی را به ما بدهد. در هیستوژنوتک روش های متنوعی جهت بررسی تکثیر سلولی مورد استفاده قرار می گیرد. به طور مثال متداول ترین روش سنجش مقدار DNA با استفاده از ترکیب BrdU یا ۵-bromo-2’-deoxyuridine، برای سلول های کشت داده شده و در نهایت سنجش میزان آن در سلول های تکثیر یافته با استفاده از ایمونوسیتوشیمی یا ELISA صورت می گیرد. علاوه بر این با استفاده از رنگ آمیزی تریپان بلو، و میزان نفوذ آن به سلول های مرده و در نهایت شمارش سلول های رنگ گرفته، می توان میزان بقا سلول را گزارش نمود.

جداسازی سلول بر اساس

مارکرهای سطحی

جداسازی سلول بر اساس مارکرهای سطحی

پس از جداسازی اولیه سلول از بافت، لازم است برای تفکیک اختصاصی سلول مورد نظر، آن را به روش اختصاصی از سایر سلول ها جدا نمود. در هیستوژنوتک به منظور جداسازی سلولها از دو روش FACS (جداسازی بر اساس ماده فلورسنس) و MACS (بوسیله نانو ذرات حاوی آهن ) استفاده می شود. وجود انواع آنتی بادی های اختصاصی حاوی مگنت و ستونهای آن، شرایط را برای جداسازی سلول ها و مطالعات در زمینه سلول درمانی با کمترین هزینه در این مرکز فراهم نموده است.

ردیابی سلول های

پیوند زده شده

ردیابی سلول های پیوند زده شده

در مطالعات سلولی، جهت بررسی میزان مهاجرت سلولی در بافت زنده، لازم است سلول ها پیش از تزریق نشاندار شوند. در هیستوژنوتک، طیف وسیعی از تکنیک های مناسب برای مطالعات ردیابی سلول وجود دارد که از آن جمله می توان نشاندار کردن سلول ها با انواع رنگهای فلورسنت (DII،GFP ،Rhodamin و... ) اشاره نمود. برای ردیابی ماده نشاندار شده، از میکروسکوپ فلورسنت با قابلیت بررسی طول موج های متفاوت استفاده می شود.

شاید جواب سوال خود را بیابید

سوال های متداول مشتریان

ATCC (American Type Culture Collection) به عنوان یک مرکز منابع بیولوژیکی، آزمایشات احراز هویت رده سلولی و کنترل کیفیت را بر روی تمام رده های سلول ها انجام داده است. بنابراین، بدست آوردن اطلاعات از شرایط مختلف یک رده سلولی با استفاده از سایت ATCC راهی مطمئن برای انجام تست های آزمایشگاهی بر روی یک رده سلولی می باشد. به این ترتیب هنگام انتشار تحقیقات انجام شده با رده سلولی، ارائه شماره کاتالوگ ATCC باید در بخش مواد و روشهای تحقیق گنجانده شود. بر همین اساس استفاده از مورفولوژی سلول با استفاده از میکروسکوپ، آنالیز منحنی رشد سلول و بررسی سرعت دو برابر شدن سلول، تشخیص رده سلول با استفاده از الکتروفورز ایزوانزیم ها، تست DNA سلولی یا STR analysis (DNA fingerprinting) می تواند در تشخیص رده سلولی استفاده شود.

روش های مختلفی برای بررسی میزان بقا و زنده مانی سلول ها وجود دارد. تست های مربوط به میزان نفوذپذیری رنگ های حیاتی از طریق غشا سلولی به عنوان ساده ترین راه تشخیص سلول های مرده از زنده می باشد که معمولا با رنگ تریپان بلو انجام می شود. از دیگر رنگ های این تشخیص می توان به رنگ اوانس بلو (Evans blue) اشاره کرد که میزان نفوذپذری رنگ به داخل بافت، نشان دهنده آسیب و مرگ سلول و عدم رنگ پذیری سلول نشان دهنده بقا و زنده مانی سلول می باشد. کلسئین (Calcein AM)، اکریدین اورنج و اتیدیوم بروماید، از دسته موادی هستند که میزان بقا سلول را با سلامت و تخریب DNA را نشان می دهند که با رنگ پذیری سلول نسبت به این مواد سلول زنده از سلول های مرده قابل تفکیک می شود که این امر با میکروسکوپ فلورسانت قابل بررسی هستند. ترکیباتی که در واکنش با میتوکندری با تشکیل رسوبات فورمازان میزان بقا را نشان می دهند اصولا شامل موادی هستند که با دستگاه اسپکتروفوتومتری در طول موج مشخصی با استفاده از کیت های MTT و XTT قابل بررسی هستند. دسته دیگر مواد که با نشان دادن پتانسیل غشا میتوکندری نشان از بقا و سلامت سلول دارند شامل رنگ های فلورسانتی JC1، RHODAMIN 123 و برخی از کیت های تجاری هستند که با روش فلوسیتومتری بررسی می گردند و در نهایت روش های بررسی میزان ROS و یا بررسی میزان اسیب DNA با تکنیک تانل با روش فلوسیتومتری نیز نشان از بقا یا تخریب سلول های مورد بررسی دارد.

به منظور انتقال سلول از فضای خارج آزمایشگاه به آزمایشگاه کشت سلول، محیط کشت سلول از قبل در انکوباتور قرار داده می شود تا به میزان کافی Co2 داشته باشد. سپس فلاسک حاوی سلول با این محیط کاملا پر می شود و می تواند یک روز در فضای بدون انکوباتور قرار گیرد. در این شرایط فلاسک بدون فیلتر با درب کامل بسته شده و در دمای زیر ۲۲ درجه سانتی گراد در یک محفظه مناسب که ظرف کشت در آن ثابت شده باشد و به دور از آلودگی محیط باشد منتقل می شود. برای انتقال بافت جدا شده تازه (Fresh Tissue)، در صورتی که ابعاد بافت کم تر از ۰.۵ * ۰.۵ سانتی متر باشد، می توان در حدود ۳- ۵ ساعت، در محیط کشت سلول با بافر HPSS یا Hank’s Balanced Salt Solution برای جلوگیری از تغییرات PH، یا با سرم فیزیولوژی انتقال داد. ظرف انتقال لازم است در کنار یخ خشک و با پوشاندن درب کامل ظرف با پارافیلم (برای جلوگیری از الودگی) انجام شود. لازم به ذکر است که برای ابعاد بزرگتر تا زیر ۱ ساعت باید نمونه به ازمایشگاه منتقل گردد.

محیط های کشت سلولی را می توان به دو دسته اصلی محیط های طبیعی و محیط های کشت سنتتیک تقسیم کرد. محیط های کشت طبیعی از ترشحات بدن شامل پلاسما، لنف و سرم و یا عصاره بافتی استخراج شده می باشد. که در سه دسته Biological fluids، Tissue extracts و Clots or coagulants دسته بندی می شود. در این دسته FBS شناخته ترین فرآورده است که به محیط های کشت سنتتیک اضافه می گردد.
دسته دوم، محیط های کشت سنتتیک هستند که با استفاده از ترکیبات ارگانیک و غیر ارگانیک تهیه می شوند. Serum-containing media، Serum-free media، Chemically defined media، Protein-free media و Balanced salt solutions (BSS) در این گروه دسته بندی می شوند. در ترکیب همه این محیط ها حداقل چند مورد از ترکیبات ارگانیک، غیر ارگانیک، اسیدهای آمینه غیرضروری، گلوتامین و ویتامین ها وجود دارد. پرمصرف ترین این محیط های کشت شامل:

  • – MEM (Minimum Essential Medium)
    – DMEM (Dulbecco’s – Modified Eagle’s Medium)
    – IMDM (Iscove’s Modified Dulbecco’s Medium)
    – RPMI-1640 & Ham’s F-10

می باشند که در مقدار یا وجود و عدم وجود یکی از ترکیبات فوق با یکدیگر تفاوت دارند و بر همین اساس کاربردهای مختلفی برای رده های سلولی مختلف دارند.

با توجه به وجود انواع آلودگی های موجود در محیط کشت سلول که شامل باکتری، مخمر و قارچ می باشد، روش های تشخیص مختلفی در نظر گرفته شده است. به این ترتیب برای تشخیص باکتری ازتغییر شکل سلول های کشت داده شده، جدا شدن سلول های چسبنده از کف ظرف، حرکت اجزا ریز میکروسکوپی گرد (باکتری های گرد) و یا میله ای شکل (باکتری های میله ای شکل)، تغییر رنگ محیط به رنگ زرد ( به طور معمول محیط کشت حاوی فنول رد است که به عنوان اندیکاتور تغییر PH به محیط های کشت اضافه می شود و به محیط کشت رنگ صورتی می دهد) و کدر شدن محیط کشت سلول می توان استفاده کرد. اما در آلودگی با قارچ و مخمر، حضور تجمعات یا کلامپ های سلولی در حال جوانه زدن برای مخمر، و حضور کلونی ها و ریسه های قارچی مواج و شناور بر سطح محیط کشت برای موارد الودگی قارچی برای تشخیص ضروری می باشد.

انجماد یک روش آزمایشگاهی شناخته شده برای ذخیره سلول ها و سایر مواد بیولوژیکی در نیتروژن مایع با دمای نزدیک به ۱۹۶- درجه سانتی گراد می باشد. به این منظور قبل از انجام مراحل فریز سلول، لازم است ابتدا میزان بقا سلول ها با رنگ حیاتی تریپان بلو چک شود. از سویی دیگر وجود آلودگی سلول با مایکوپلاسما قبل از فریز سلول باید تعیین گردد. به علاوه یک تا دو روز قبل از فریز باید سلول ها پاساژ داده شده و محیط تازه روی سلول ها ریخته شود تا سلول ها در فاز تکثیر قرار گیرند. معمولا سلول با تراکم ۷۰ تا ۸۰ درصد در ظرف کشت مناسب فریز بوده و تعداد ۵۰۰ هزار تا یک میلیون سلول در هر کرایوتیوب ریخته می شود. محیط فریز سلول به صورت معمول حاوی محیط کشت، یک ماده ضد یخ مثل DMSO یا گلیسرول و یک منبع پروتئین مثل سرم FBS می باشد. یک میلی لیتر از مواد فریز با یک میلیون سلول ترکیب شده و با تکنیک فریز آهسته با سرعت فریز ۱°C/minute تا ۸۰- درجه به مدت یک شب قرار می گیرد. سپس در بخار نیتروژن مایع و در نهایت در نیتروژن مایع قرار داده می شود. به منظور دفریز سلول، کرایو ویال از تانک ازت خارج و در دمای ۳۷ درجه قرار می گیرد تا محتویات ذوب شود. سپس بلافاصله به این محتویات تا سه برابر حجم آن محیط کشت از قبل گرم شده اضافه و پس از سانتریفیوژ با سرعت ۱۵۰۰ دور در دقیقه، دمای محیط، به مدت ۵ دقیقه، محیط قبلی خارج و محیط تازه به سلول اضافه و سلول کشت داده می شود.

پاساژ سلولی یا انتقال سلول تکنیکی است که به فرد این امکان را می دهد که سلول ها را در شرایط کشت طولانی مدت زنده نگه دارد و فضای کافی برای رشد را در اختیار سلول قرار دهد. در انجام تکنیک پاساژ، سلول ها به نسبت ظرف انتخابی و سرعت رشد سلول، از ظرف قدیمی به ظروف کشت جدید منتقل می شوند. در این انتقال بر اساس سرعت رشد سلول، محتویات سلولی یک ظرف کشت به ۱ تا ۳ ظرف جدید منتقل می شوند. این در حالی است که در Seeding سلول تنها از یک ظرف جدا شده و به تعداد مشخصی برای انجام یک تست آزمایشگاهی خاص در همان ظرف یا ظروف کشت با ابعاد کمتر یا بیشتر منتقل می شوند. لذا در این حالت هدف، تکثیر سلول نبوده و تنها کنترل جمعیت سلول در ابتدای یک تست یا انتخاب یک ظرف کشت برای انجام یک تست خاص مدنظر می باشد.

غربالگری داروها در مواد زیستی می تواند برای پیش بینی بهتر در مراحل اولیه تولید داروهای پیش بالینی مفید باشد. در سنجش های پاسخ دارویی، تأثیر یک دارو بر روی جمعیت سلول ها در طیف وسیعی از غلظت ها ارزیابی می شود. لذا به منظو دستیابی به مفاهیم فارماکولوژی نظیر IC50 (غلظت بازدارندگی دارو که در آن جمعیت سلول به نصف کاهش می یابد)، EC50 (غلظت موثر دارویی که در آن غلظت حداکثر پاسخ سلول به دست می آید) و Emax(حداکثر اثر دارو)، برای ارزیابی نتایج سنجش پاسخ دارویی و توصیف قدرت دارو از روش MTT استفاده می شود. به منظور به دست آوردن محدوده غلظتی یک ماده زیستی یا دارو، با این حال، مقایسه پاسخ های دارویی در بسترها و شرایط مختلف در مقالات به چاپ رسیده می تواند چالش برانگیز باشد. به این ترتیب که نتیجه کاربردها و شکل داروئی یک ماده در معیارهای پاسخ به دارو و تفاوت در نرخ رشد سلولی برای سلولهای کشت شده در مواد زیستی مختلف، در مطالعات متفاوت است. لذا با استفاده از این تحقیقات محدوده غلظتی یک ماده مشخص و با تست MTT این محدوده ارزیابی می شود.

مطالعات در زمینه بررسی اثر بخشی داروها بر القای مرگ و میر سلول های سرطانی با تست های مختلف آزمایشگاهی قابل بررسی می باشد. در این خصوص اثربخشی داروهای ضد سرطان از جنبه های مختلف درمانی مدنظر می باشد. در این خصوص تاثیر داروها بر جلوگیری از رشد سلول با روش MTT قابل بررسی می باشد. بررسی القا مرگ سلولی یا آپوپتوز با استفاده از روش فلوسیتومتری با کیت Annexin-PI و تکنیک تانل قابل انجام می باشد. از طرفی توقف در روند میتوز سلول های تمایزی با استفاده از روش فلوسیتومتری و با استفاده از بررسی چرخه سلولی قابل اجراست. به منظور بررسی میزان تهاجم یا مهاجرت سلولی برای بررسی میزان متاستاز سلول های سرطانی از روش خراش سلولی و یا مهاجرت سلول از طریق منافذ ظروف ترانس ول انجام می شود. میزان اثر بخشی داروهای سرطانی در مهار انژیوژنز از طریق تست Tube formation قابل انجام می باشد و در نهایت استفاده از مارکرهای ژن یا پروتئینی مکانیسم عملکرد داروهای ضد سرطان که با تست های مولکولی نظیر PCR یا وسترن بلات و ایمونهیستوشیمی قابل انجام خواهد بود.

اثرات مختلف یک دارو از جنبه افزایش قدرت تکثیر یا افزایش مقاومت سلولی به استرس های محیطی با تست های مختلفی قابل انجام می باشد. در این خصوص، علاوه بر میزان اثربخشی یک عصاره گیاهی با تست MTT، به منظور تشخیص اثر بخشی یک عصاره گیاهی با استفاده از خواص انتی اکسیدانی آن از تست الایزای و یا آنزیم های آنتی اکسیدانی نظیر SOD، GPX، CAT، GSH، TAC استفاده می شود. به علاوه جهت بررسی میزان استرس های محیطی که عصاره گیاهی قادر به کاهش یا حذف این اثرات است می توان به تست ROS با روش فلوسیتومتری یا تست MDA با دستگاه اسپکتروفوتومتر اشاره داشت. خواص گیاه از جنبه بررسی اجزا مختلف آن نیز با روش GC یا HPLC قابل مطالعه می باشد.

Labeling و ردیابی سلولها، فرآیندهای مهمی در درک مکانیسم های بیولوژیکی و اثر درمانی سلولهای تلقیح شده در داخل بدن هستند. روش زیادی برای نشان دار کردن و ردیابی سلولهای تلقیح شده در داخل بدن و یا آزمایشگاه وجود دارد. رنگ آمیزی سلول با ماده فلورسانت DiI یکی از متداول ترین روش های نشان دار کردن سلول می باشد. این ماده رنگی با اتصال به فسفولیپیدهای غشا و سایر اندامک های غشادار، قادر است با تقسیم سلولی به سلول های جدید متصل و میزان تکثیر سلول های تلقیح شده در بدن را نشان دهد. از طرفی استفاده از پروتئین GFP که با استفاده از روش های دستکاری ژنوم سلول و با انتقال ژن GFP به ژنوم میزبان انجام می شود، دومین روش مرسوم در نشان دار کردن سلول ها می باشد. در این روش فرآیند نشان دار کردن سلول، نسبت به روش قبلی زمان بر بوده ولی به دلیل انتقال ماده نشان دار به ژنوم سلول، پایداری رنگ در چندین نسل از سلول تکثیر یافته، بیشتر و بررسی میزان تکثیر سلولی دقیق تر می باشد. از مواد دیگری نظیر Brdu و رنگ حیاتی Hoechst نیز برای نشان دار کردن سلول استفاده می شود. این مواد نیز با اتصال به DNA سلول میزان تکثیر سلول در بدن را به خوبی نشان می دهد. این دو روش اخیر برای برخی از بررسی های سلولی از جمله تکثیر و میتوز سلول های پیوندی نسبت به دو روش قبلی برتری دارند و صرفا به دلیل ردیابی سلول استفاده نمی شوند.

شمارش سلولها در ازمایشگاه کشت سلولی یکی از روشهای ضروری و رایج در ابتدای انجام هر تست آزمایشگاهی می باشد. دانستن جمعیت اولیه سلول برای شروع تست و مقایسه این جمعیت در پایان تست، اطلاعات دقیقی از نحوه اثربخشی روش های درمانی و تشخیص برخی از بیماری ها در اختیار محقق قرار می دهد. در این خصوص با استفاده از یک لام لام هموسیتومتر ( لام نئوبار)، سلول های جداسازی شده از کف ظرف پس از سانتریفیوژ در یک حجم یک میلی لیتر از محیط کشت هموژن شده و سپس ۱۰ میکرولیتر از سلول با ۱۰ میکرولیتر از رنگ تریپان بلو در شرایط استریل با یکدیگر مخلوط و از این ترتیب یک قطره ۱۰ میکرولیتر از سلول بر روی لام هموسیتومتر قرار داده می شود. جمعیت شمارش شده سلول ها در خانه های بزرگ لام هموسیتومتر شمارش و پس از به دست آوردن میانگین جمعیت سلول در خانه های شمارش شده با احتساب ضریب رقت ۲ (به دلیل ترکیب شده با تریپان بلو) و حجم اولیه که سلول در آن رقیق شده بود، جمعیت سلول در واحد حجم ارائه می گردد.

شاید جواب سوال خود را بیابید

سوال های متداول مشتریان

ATCC (American Type Culture Collection) به عنوان یک مرکز منابع بیولوژیکی، آزمایشات احراز هویت رده سلولی و کنترل کیفیت را بر روی تمام رده های سلول ها انجام داده است. بنابراین، بدست آوردن اطلاعات از شرایط مختلف یک رده سلولی با استفاده از سایت ATCC راهی مطمئن برای انجام تست های آزمایشگاهی بر روی یک رده سلولی می باشد. به این ترتیب هنگام انتشار تحقیقات انجام شده با رده سلولی، ارائه شماره کاتالوگ ATCC باید در بخش مواد و روشهای تحقیق گنجانده شود. بر همین اساس استفاده از مورفولوژی سلول با استفاده از میکروسکوپ، آنالیز منحنی رشد سلول و بررسی سرعت دو برابر شدن سلول، تشخیص رده سلول با استفاده از الکتروفورز ایزوانزیم ها، تست DNA سلولی یا STR analysis (DNA fingerprinting) می تواند در تشخیص رده سلولی استفاده شود.

روش های مختلفی برای بررسی میزان بقا و زنده مانی سلول ها وجود دارد. تست های مربوط به میزان نفوذپذیری رنگ های حیاتی از طریق غشا سلولی به عنوان ساده ترین راه تشخیص سلول های مرده از زنده می باشد که معمولا با رنگ تریپان بلو انجام می شود. از دیگر رنگ های این تشخیص می توان به رنگ اوانس بلو (Evans blue) اشاره کرد که میزان نفوذپذری رنگ به داخل بافت، نشان دهنده آسیب و مرگ سلول و عدم رنگ پذیری سلول نشان دهنده بقا و زنده مانی سلول می باشد. کلسئین (Calcein AM)، اکریدین اورنج و اتیدیوم بروماید، از دسته موادی هستند که میزان بقا سلول را با سلامت و تخریب DNA را نشان می دهند که با رنگ پذیری سلول نسبت به این مواد سلول زنده از سلول های مرده قابل تفکیک می شود که این امر با میکروسکوپ فلورسانت قابل بررسی هستند. ترکیباتی که در واکنش با میتوکندری با تشکیل رسوبات فورمازان میزان بقا را نشان می دهند اصولا شامل موادی هستند که با دستگاه اسپکتروفوتومتری در طول موج مشخصی با استفاده از کیت های MTT و XTT قابل بررسی هستند. دسته دیگر مواد که با نشان دادن پتانسیل غشا میتوکندری نشان از بقا و سلامت سلول دارند شامل رنگ های فلورسانتی JC1، RHODAMIN 123 و برخی از کیت های تجاری هستند که با روش فلوسیتومتری بررسی می گردند و در نهایت روش های بررسی میزان ROS و یا بررسی میزان اسیب DNA با تکنیک تانل با روش فلوسیتومتری نیز نشان از بقا یا تخریب سلول های مورد بررسی دارد.

به منظور انتقال سلول از فضای خارج آزمایشگاه به آزمایشگاه کشت سلول، محیط کشت سلول از قبل در انکوباتور قرار داده می شود تا به میزان کافی Co2 داشته باشد. سپس فلاسک حاوی سلول با این محیط کاملا پر می شود و می تواند یک روز در فضای بدون انکوباتور قرار گیرد. در این شرایط فلاسک بدون فیلتر با درب کامل بسته شده و در دمای زیر ۲۲ درجه سانتی گراد در یک محفظه مناسب که ظرف کشت در آن ثابت شده باشد و به دور از آلودگی محیط باشد منتقل می شود. برای انتقال بافت جدا شده تازه (Fresh Tissue)، در صورتی که ابعاد بافت کم تر از ۰.۵ * ۰.۵ سانتی متر باشد، می توان در حدود ۳- ۵ ساعت، در محیط کشت سلول با بافر HPSS یا Hank’s Balanced Salt Solution برای جلوگیری از تغییرات PH، یا با سرم فیزیولوژی انتقال داد. ظرف انتقال لازم است در کنار یخ خشک و با پوشاندن درب کامل ظرف با پارافیلم (برای جلوگیری از الودگی) انجام شود. لازم به ذکر است که برای ابعاد بزرگتر تا زیر ۱ ساعت باید نمونه به ازمایشگاه منتقل گردد.

محیط های کشت سلولی را می توان به دو دسته اصلی محیط های طبیعی و محیط های کشت سنتتیک تقسیم کرد. محیط های کشت طبیعی از ترشحات بدن شامل پلاسما، لنف و سرم و یا عصاره بافتی استخراج شده می باشد. که در سه دسته Biological fluids، Tissue extracts و Clots or coagulants دسته بندی می شود. در این دسته FBS شناخته ترین فرآورده است که به محیط های کشت سنتتیک اضافه می گردد.
دسته دوم، محیط های کشت سنتتیک هستند که با استفاده از ترکیبات ارگانیک و غیر ارگانیک تهیه می شوند. Serum-containing media، Serum-free media، Chemically defined media، Protein-free media و Balanced salt solutions (BSS) در این گروه دسته بندی می شوند. در ترکیب همه این محیط ها حداقل چند مورد از ترکیبات ارگانیک، غیر ارگانیک، اسیدهای آمینه غیرضروری، گلوتامین و ویتامین ها وجود دارد. پرمصرف ترین این محیط های کشت شامل:

  • – MEM (Minimum Essential Medium)
    – DMEM (Dulbecco’s – Modified Eagle’s Medium)
    – IMDM (Iscove’s Modified Dulbecco’s Medium)
    – RPMI-1640 & Ham’s F-10

می باشند که در مقدار یا وجود و عدم وجود یکی از ترکیبات فوق با یکدیگر تفاوت دارند و بر همین اساس کاربردهای مختلفی برای رده های سلولی مختلف دارند.

با توجه به وجود انواع آلودگی های موجود در محیط کشت سلول که شامل باکتری، مخمر و قارچ می باشد، روش های تشخیص مختلفی در نظر گرفته شده است. به این ترتیب برای تشخیص باکتری ازتغییر شکل سلول های کشت داده شده، جدا شدن سلول های چسبنده از کف ظرف، حرکت اجزا ریز میکروسکوپی گرد (باکتری های گرد) و یا میله ای شکل (باکتری های میله ای شکل)، تغییر رنگ محیط به رنگ زرد ( به طور معمول محیط کشت حاوی فنول رد است که به عنوان اندیکاتور تغییر PH به محیط های کشت اضافه می شود و به محیط کشت رنگ صورتی می دهد) و کدر شدن محیط کشت سلول می توان استفاده کرد. اما در آلودگی با قارچ و مخمر، حضور تجمعات یا کلامپ های سلولی در حال جوانه زدن برای مخمر، و حضور کلونی ها و ریسه های قارچی مواج و شناور بر سطح محیط کشت برای موارد الودگی قارچی برای تشخیص ضروری می باشد.

انجماد یک روش آزمایشگاهی شناخته شده برای ذخیره سلول ها و سایر مواد بیولوژیکی در نیتروژن مایع با دمای نزدیک به ۱۹۶- درجه سانتی گراد می باشد. به این منظور قبل از انجام مراحل فریز سلول، لازم است ابتدا میزان بقا سلول ها با رنگ حیاتی تریپان بلو چک شود. از سویی دیگر وجود آلودگی سلول با مایکوپلاسما قبل از فریز سلول باید تعیین گردد. به علاوه یک تا دو روز قبل از فریز باید سلول ها پاساژ داده شده و محیط تازه روی سلول ها ریخته شود تا سلول ها در فاز تکثیر قرار گیرند. معمولا سلول با تراکم ۷۰ تا ۸۰ درصد در ظرف کشت مناسب فریز بوده و تعداد ۵۰۰ هزار تا یک میلیون سلول در هر کرایوتیوب ریخته می شود. محیط فریز سلول به صورت معمول حاوی محیط کشت، یک ماده ضد یخ مثل DMSO یا گلیسرول و یک منبع پروتئین مثل سرم FBS می باشد. یک میلی لیتر از مواد فریز با یک میلیون سلول ترکیب شده و با تکنیک فریز آهسته با سرعت فریز ۱°C/minute تا ۸۰- درجه به مدت یک شب قرار می گیرد. سپس در بخار نیتروژن مایع و در نهایت در نیتروژن مایع قرار داده می شود. به منظور دفریز سلول، کرایو ویال از تانک ازت خارج و در دمای ۳۷ درجه قرار می گیرد تا محتویات ذوب شود. سپس بلافاصله به این محتویات تا سه برابر حجم آن محیط کشت از قبل گرم شده اضافه و پس از سانتریفیوژ با سرعت ۱۵۰۰ دور در دقیقه، دمای محیط، به مدت ۵ دقیقه، محیط قبلی خارج و محیط تازه به سلول اضافه و سلول کشت داده می شود.

پاساژ سلولی یا انتقال سلول تکنیکی است که به فرد این امکان را می دهد که سلول ها را در شرایط کشت طولانی مدت زنده نگه دارد و فضای کافی برای رشد را در اختیار سلول قرار دهد. در انجام تکنیک پاساژ، سلول ها به نسبت ظرف انتخابی و سرعت رشد سلول، از ظرف قدیمی به ظروف کشت جدید منتقل می شوند. در این انتقال بر اساس سرعت رشد سلول، محتویات سلولی یک ظرف کشت به ۱ تا ۳ ظرف جدید منتقل می شوند. این در حالی است که در Seeding سلول تنها از یک ظرف جدا شده و به تعداد مشخصی برای انجام یک تست آزمایشگاهی خاص در همان ظرف یا ظروف کشت با ابعاد کمتر یا بیشتر منتقل می شوند. لذا در این حالت هدف، تکثیر سلول نبوده و تنها کنترل جمعیت سلول در ابتدای یک تست یا انتخاب یک ظرف کشت برای انجام یک تست خاص مدنظر می باشد.

غربالگری داروها در مواد زیستی می تواند برای پیش بینی بهتر در مراحل اولیه تولید داروهای پیش بالینی مفید باشد. در سنجش های پاسخ دارویی، تأثیر یک دارو بر روی جمعیت سلول ها در طیف وسیعی از غلظت ها ارزیابی می شود. لذا به منظو دستیابی به مفاهیم فارماکولوژی نظیر IC50 (غلظت بازدارندگی دارو که در آن جمعیت سلول به نصف کاهش می یابد)، EC50 (غلظت موثر دارویی که در آن غلظت حداکثر پاسخ سلول به دست می آید) و Emax(حداکثر اثر دارو)، برای ارزیابی نتایج سنجش پاسخ دارویی و توصیف قدرت دارو از روش MTT استفاده می شود. به منظور به دست آوردن محدوده غلظتی یک ماده زیستی یا دارو، با این حال، مقایسه پاسخ های دارویی در بسترها و شرایط مختلف در مقالات به چاپ رسیده می تواند چالش برانگیز باشد. به این ترتیب که نتیجه کاربردها و شکل داروئی یک ماده در معیارهای پاسخ به دارو و تفاوت در نرخ رشد سلولی برای سلولهای کشت شده در مواد زیستی مختلف، در مطالعات متفاوت است. لذا با استفاده از این تحقیقات محدوده غلظتی یک ماده مشخص و با تست MTT این محدوده ارزیابی می شود.

مطالعات در زمینه بررسی اثر بخشی داروها بر القای مرگ و میر سلول های سرطانی با تست های مختلف آزمایشگاهی قابل بررسی می باشد. در این خصوص اثربخشی داروهای ضد سرطان از جنبه های مختلف درمانی مدنظر می باشد. در این خصوص تاثیر داروها بر جلوگیری از رشد سلول با روش MTT قابل بررسی می باشد. بررسی القا مرگ سلولی یا آپوپتوز با استفاده از روش فلوسیتومتری با کیت Annexin-PI و تکنیک تانل قابل انجام می باشد. از طرفی توقف در روند میتوز سلول های تمایزی با استفاده از روش فلوسیتومتری و با استفاده از بررسی چرخه سلولی قابل اجراست. به منظور بررسی میزان تهاجم یا مهاجرت سلولی برای بررسی میزان متاستاز سلول های سرطانی از روش خراش سلولی و یا مهاجرت سلول از طریق منافذ ظروف ترانس ول انجام می شود. میزان اثر بخشی داروهای سرطانی در مهار انژیوژنز از طریق تست Tube formation قابل انجام می باشد و در نهایت استفاده از مارکرهای ژن یا پروتئینی مکانیسم عملکرد داروهای ضد سرطان که با تست های مولکولی نظیر PCR یا وسترن بلات و ایمونهیستوشیمی قابل انجام خواهد بود.

اثرات مختلف یک دارو از جنبه افزایش قدرت تکثیر یا افزایش مقاومت سلولی به استرس های محیطی با تست های مختلفی قابل انجام می باشد. در این خصوص، علاوه بر میزان اثربخشی یک عصاره گیاهی با تست MTT، به منظور تشخیص اثر بخشی یک عصاره گیاهی با استفاده از خواص انتی اکسیدانی آن از تست الایزای و یا آنزیم های آنتی اکسیدانی نظیر SOD، GPX، CAT، GSH، TAC استفاده می شود. به علاوه جهت بررسی میزان استرس های محیطی که عصاره گیاهی قادر به کاهش یا حذف این اثرات است می توان به تست ROS با روش فلوسیتومتری یا تست MDA با دستگاه اسپکتروفوتومتر اشاره داشت. خواص گیاه از جنبه بررسی اجزا مختلف آن نیز با روش GC یا HPLC قابل مطالعه می باشد.

Labeling و ردیابی سلولها، فرآیندهای مهمی در درک مکانیسم های بیولوژیکی و اثر درمانی سلولهای تلقیح شده در داخل بدن هستند. روش زیادی برای نشان دار کردن و ردیابی سلولهای تلقیح شده در داخل بدن و یا آزمایشگاه وجود دارد. رنگ آمیزی سلول با ماده فلورسانت DiI یکی از متداول ترین روش های نشان دار کردن سلول می باشد. این ماده رنگی با اتصال به فسفولیپیدهای غشا و سایر اندامک های غشادار، قادر است با تقسیم سلولی به سلول های جدید متصل و میزان تکثیر سلول های تلقیح شده در بدن را نشان دهد. از طرفی استفاده از پروتئین GFP که با استفاده از روش های دستکاری ژنوم سلول و با انتقال ژن GFP به ژنوم میزبان انجام می شود، دومین روش مرسوم در نشان دار کردن سلول ها می باشد. در این روش فرآیند نشان دار کردن سلول، نسبت به روش قبلی زمان بر بوده ولی به دلیل انتقال ماده نشان دار به ژنوم سلول، پایداری رنگ در چندین نسل از سلول تکثیر یافته، بیشتر و بررسی میزان تکثیر سلولی دقیق تر می باشد. از مواد دیگری نظیر Brdu و رنگ حیاتی Hoechst نیز برای نشان دار کردن سلول استفاده می شود. این مواد نیز با اتصال به DNA سلول میزان تکثیر سلول در بدن را به خوبی نشان می دهد. این دو روش اخیر برای برخی از بررسی های سلولی از جمله تکثیر و میتوز سلول های پیوندی نسبت به دو روش قبلی برتری دارند و صرفا به دلیل ردیابی سلول استفاده نمی شوند.

شمارش سلولها در ازمایشگاه کشت سلولی یکی از روشهای ضروری و رایج در ابتدای انجام هر تست آزمایشگاهی می باشد. دانستن جمعیت اولیه سلول برای شروع تست و مقایسه این جمعیت در پایان تست، اطلاعات دقیقی از نحوه اثربخشی روش های درمانی و تشخیص برخی از بیماری ها در اختیار محقق قرار می دهد. در این خصوص با استفاده از یک لام لام هموسیتومتر ( لام نئوبار)، سلول های جداسازی شده از کف ظرف پس از سانتریفیوژ در یک حجم یک میلی لیتر از محیط کشت هموژن شده و سپس ۱۰ میکرولیتر از سلول با ۱۰ میکرولیتر از رنگ تریپان بلو در شرایط استریل با یکدیگر مخلوط و از این ترتیب یک قطره ۱۰ میکرولیتر از سلول بر روی لام هموسیتومتر قرار داده می شود. جمعیت شمارش شده سلول ها در خانه های بزرگ لام هموسیتومتر شمارش و پس از به دست آوردن میانگین جمعیت سلول در خانه های شمارش شده با احتساب ضریب رقت ۲ (به دلیل ترکیب شده با تریپان بلو) و حجم اولیه که سلول در آن رقیق شده بود، جمعیت سلول در واحد حجم ارائه می گردد.

تصاویر خدمات سلولی

خدمات مطالعات سلولی و تفسیر سلول

تصاویر خدمات سلولی

خدمات مطالعات سلولی و تفسیر سلول