تست های بیوشیمیایی تشخیص باکتریها

به طور معمول باکتری ها به وسیله تست های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی شناسایی می شوند و توسط آزمون های تکمیلی مانند تست های سرم شناختی و الگوهای حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی بر روی محیط کشت جامد مشخص می گردند. روش های سنتی و معمول تشخیص عامل باکتریایی عفونت شامل مشاهده میکروسکوپی، مانند رنگ آمیزی گرم، بررسی فنوتیپی خصوصیات باکتری بر پایه کشت بر روی محیط های مصنوعی، شناسایی آنتی بادی های ضد ساختارهای باکتری با کمک روش های سرولوژیک و تعیین حساسیت ضد میکروبی (آنتی بیوگرام) می باشد.

رنگ آمیزی گرم

شامل سه مرحله تهیه گسترش، خشک کردن، ثابت کردن و رنگ آمیزی می باشد.

• تهیه گسترش: لایه نازکی از نمونه های بالینی یا باکتری های رشد کرده در محیط کشت را بر روی یک لام می گسترانیم.
• خشک کردن: لام ها باید در مجاورت هوا خشک شوند.
• ثابت کردن: با عبور دادن ۴-۳ مرتبه لام از روی شعله، نمونه بر روی لام ثابت می شود.
• رنگ آمیزی: مراحل رنگ آمیزی بر روی کیت و بروشور آن نوشته شده است.

بعد از رنگ آمیزی گرم، لام ها با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار می گیرند.

آزمایش کاتالاز

هدف از این آزمایش جداسازی خانواده میکروکوکاسیه ( میکروکوک و استافیلوکوک) از خانواده استرپتوکوکاسیه می باشد.

روش انجام آزمایش
یک قطره از پراکسید هیدروژن ۳% مستقیما روی کلنی ها قرار می گیرد.

نتیجه تست
ایجاد حباب های اکسیژن نشانگر نتیجه مثبت و خانواده میکروکوکاسیه، و عدم ایجاد حباب های اکسیژن نشانگر نتیجه منفی و خانواده استرپتوکوکاسیه می باشد.

آزمایش حساسیت به باسیتراسین

هدف از انجام این آزمایش، تمایز گونه های استافیلوکوک از میکروکوک ها می باشد و برای تشخیص استرپتوکوک گروه A  از سایر انواع استرپتوکوک استفاده می شود.

روش کار
استافیلوکوک ها و میکروکوک ها بر روی مولر هینتون آگار کشت داده می شوند و جهت افتراق انواع استرپتوکوک ها، باکتری ها بر روی محیط بلاد آگار کشت داده می شوند؛ سپس یک دیسک باسیتراسین را بر روی کشت قرار داده و در انکوباتور ۳۷ درجه سانتی گراد به مدت ۲۴- ۱۸ساعت قرار می دهیم.

نتیجه تست
میکروکوک ها به این آنتی بیوتیک حساس هستند و استافیلوکوک ها مقاوم می باشند.استرپتوکوک گروه A، ۱۰% از استرپتوکوک های گروه C  و G و ۵% از استرپتوکوک های گروه B حساس هستند. هاله عدم رشد نشانه ی نتیجه منفی می باشد.

آزمایش کوآگولاز

هدف از این آزمایش، افتراق استافیلوکوک اورئوس از استافیلوکوک های کوآگولاز منفی می باشد.

روش کار
چند کلنی باکتری را در ۵/۰ میلی لیتر از پلاسمای رقیق شده خرگوش مخلوط کرده تا یک امولسیون شیری رنگ به دست آید. سپس به مدت ۴ ساعت در دمای ۳۷-۳۵ درجه سانتی گراد انکوبه می کنیم. باکتری استافیلوکوک اورئوس باعث ایجاد لخته می شود که نشان دهنده مثبت بودن نتیجه آزمایش می باشد.

آزمایش کمپ

هدف از انجام این آزمایش، افتراق استرپتوکوک های گروه B (استرپتوکوک آگالاکتیه) از سایر استرپتوکوک ها می باشد.

روش انجام تست
بر روی محیط بلاد آگار یک خط از استافیلوکوک اورئوس کشت داده می شود و عمود بر این خط، باکتری مورد نظر را کشت داده، به نحوی که با خط کشت استافیلوکوک اورئوس تلاقی نداشته باشد. سپس پلیت به مدت ۲۴ ساعت در در دمای ۳۷-۳۵ درجه سانتی گراد نگهداری می شود.

نتیجه تست
ایجاد شکل فلش در محل تقاطع کشت استافیلوکوک اورئوس و استرپتوکوک نشانه ی مثبت شدن آزمون و عدم افزایش همولیز نشانه ی منفی بودن نتیجه آزمون می باشد. با در نظر گرفتن مشخصات ماکروسکوپی و میکروسکوپی و نتایج تست های بیوشیمیایی و رشد یا عدم رشد باکتری ها بر محیط های کشت تخصصی، گونه باکتری ها شناسایی می شود.

منابع
۱.Sadeghi M, Assar S. An in vitro antimicrobial activity of ten Iranian-made toothpastes. Dent Res J (Isfahan). ۲۰۰۹;۶(۲):۸۷-۹۲.
۲. YaghootiKhorasani MM AS, Rezahosseini O, Assar Sh. Comparison of inhibitory dilutions of a thymolbased mouthwash (ORION Ò) with chlorhexidine on Streptococus mutans and Streptococcus sanguis. Dent Res J (Isfahan) ۲۰۱۱; ۷(۲): ۱۲۲-۹.

مطالب مرتبط: روش دیسک دیفیوژن در تست آنتی بیوگرام – روش تعیین حداقل غلظت ممانعت کنندگی (M.I.C) – روش تعیین حداقل غلظت کشندگی (M.B.C)

خدمات مرتبط: خدمات میکروبیولوژی