میکروانکپسولاسیون

انکپسوله کردن به مفهوم ایجاد یک لایه پوششی در اطراف مواد فعال زیستی برای محافظت از ترکیبات حساس، حفظ عطر و طعمی است که ممکن است در طول فرآیند فرآوری یا نگهداری از بین بروند، است.

انکپسوله کردن می تواند حلالیت این مواد را افزایش دهد و آزادسازی این مواد در محصولات غذایی را به صورت کنترل شده برای ما امکان پذیر کند. در این تکنیک انواع طعم ها، اسانس ها، روغن ها، آنزیم ها و میکروارگانیسم ها توسط ترکیبات بیوپلیمر مانند کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی ها پوشش داده می شوند.

میکروانکپسولاسیون به عنوان تکنیکی است که ذرات و قطرات مایع، جامد و گاز در غشایی از جنس مواد غذایی مجاز به دام می افتند. این فرایند یکی از روش های رهاسازی کنترل شده می باشد که کپسول حاصله محتویات خود را تحت سرعت کنترل شده و با یک تحریک خاص و در یک زمان مشخص رها می کند. یک میکروکپسول در شکل ساده خود یک کره کوچک است که یک دیواره یکنواخت اطراف خود دارد، مواد داخل میکروکپسول به عنوان هسته، پوشش، مواد دیواره یا غشاء نامیده می شود. در واقع این روش یک مانع برای جلوگیری از واکنش های شیمیایی می باشد. کپسول ها از نظر اندازه بسیار کوچک و تقریبا ۵ تا ۳۰۰ میکرون قطر دارند. در واقع هسته ممکن است از مواد کریستالی، ذرات جامد، امولسیون، سوسپانسیونی از جامدات یا یک سوسپانسیون از میکروکپسول های کوچکتر تشکیل شده باشد.

انتخاب عامل انکپسولاسیون

یکی از مشکلات اصلی انکپسولاسیون ترکیبات غذایی، تنوع نسبتا محدود عوامل میکروانکپسولاسیون در دسترس است که مجاز به استفاده در صنایع غذایی می باشد. هر عامل انکپسولاسیون دارای خواص امولسیفایری می باشد که قابلیت آن را تحت تاثیر قرار می دهد. به علاوه یک عامل میکروانکپسولاسیون قابل قبول باید ایمن و بی خطر برای سلامت انسان و عاری از هر گونه عطر و مزه باشد؛ زیرا عاملی که دارای طعم قوی یا متمایز باشد، طعم طبیعی ماده میکروانکپسوله شده را تغییر می دهد. این عامل باید قادر به محافظت از هسته در برابر عواملی مانند اکسیژن، رطوبت، نور و سایر عواملی باشد که ممکن است باعث فساد آن ها شود. باید قابل حل در حلال های رایج در صنایع غذایی مثل آب و اتانول باشد. نباید با مواد هسته، در طی فناوری نگهداری طولانی مدت واکنش دهد و از تبخیر مولکول های فرار جلوگیری کرده یا آن را محدود کند.

برخی مواد جهت میکروانکپسولاسیون

کربوهیدرات هایی مثل نشاسته جهت میکروانکپسولاسیون مواد غذایی استفاده می شوند. این مواد ویسکوزیته کم و حلالیت خوبی در محتوای بالای مواد جامد دارند.

روش های مورد استفاده در میکروانکپسولاسیون مواد غذایی

• خنک کردن و سرد کردن پاششی
• خشک کردن پاششی
• توده سازی
• به دام انداختن در لیپوزوم
• پوشش بستر سیال
• اکستروژن

موادی که میکروانکپسوله می شوند

این مواد شامل ویتامین ها، آنزیم ها، آنتی اکسیدان ها، نگهدارنده های مواد غذایی، طعم دهنده ها، پروبیوتیک ها و اولئورزین ها می شوند.

مطالب مرتبط: سنتز نانوکورکومین بر پایه پلی‌ساکارید – تاثیر پروبیوتیک ها بر COVID-19 – خشک کردن پاششی
خدمات مرتبط: خدمات علمی پژوهشی در حوزه علم بیوتکنولوژی – تولید نانو ذرات و نانوساختارها با رویکرد پژوهشی و درمانی

در صورتی که در مشاهده ویدئو مشکل دارید اینجا کلیک کنید