ارزیابی میکرو RNA و محتوای پروتئین در مسیرهای سیگنالینگ سرطان و درمان آن
مهمترین موضوع تحقیقات در زمینه پزشکی، مطالعه در زمینه درمانهای ژنتیکی در حوزه سرطان میباشد. سرطان سینه یکی از معمولترین سرطانها در زنان در سراسر جهان است و یکی از چالشهای درمان سرطان، مقاومت سلولهای سرطانی به داروهای شیمی درمانی، کمی بعد از شروع درمان میباشد. علی رغم پیشرفتهای زیادی که در درمان سرطان در سالهای اخیر صورت گرفته است، هنوز شیمی درمانی، رادیوتراپی و جراحی از روشهای اصلی درمان به حساب میروند. سلولهای سرطانی اغلب از مرگ سلولی حاصل از شیمی درمانی فرار میکنند. این مقاومت حتی در هورمون درمانی شامل داروی تاموکسیفن نیز اتفاق میافتد. دوکسوروبیسین، اکتیومایسین D و بلئومایسین نیز میتوانند منجر به مقاومت در سلولهای سرطانی شوند.
یکی از ویژگیهای سرطان، که از موضوعات روز دنیا برای محققان است تغییرات متابولیسمی در سلول سرطانی و وابستگی فرآیند متابولیکی سلولی به مسیر گلیکولیز میباشد. از طرفی تنش ER (شبکه اندوپلاسمی) در این سلولها در مقایسه با سلولهای نرمال بیشتر بوده است. وابستگی سلول سرطانی به مسیر گلیکولیز منجر به تجمع پروتئینهای گلیکوزیله شده معیوب و پروتئینهایی با ساختار اشتباه در لومن شبکه آندوپلاسمی سلول میشود که منجر به استرس در شبکه اندوپلاسمی و در نتیجه پاسخ پروتئینهای تانخورده یا UPR (Unfolded protein response) میگردد.
جهت مشاوره رایگان با مشاورین شرکت بافت و ژن پاسارگاد تماس بگیرید
۰۲۱۶۶۱۲۱۹۸۳
سلولهای سرطانی از مسیر UPR به عنوان یک استراتژی بقا در ریزمحیط پر تنش تومور استفاده میکنند. فعال شدن UPR توسط تغییر در اهداف دارویی، سم زدایی دارویی و افزایش بیان ژنهای بقا و ضد آپوپتوز منجر به افزایش مقاومت به شیمی درمانی میگردد. مطالعات زیادی اهمیت مسیر سیگنال رسانی UPR را در مقاومت به شیمی درمانی و رشد تومور نشان داده است. از جمله پروتئین های دخیل در مسیر UPR که در پایاننامههای تحقیقاتی دورههای تحصیلات تکمیلی میتواند مورد بررسی قرار گیرد بررسی مسیرهای مولکولی BiP (GRP78)، ζ ۱۴-۳-۳، IRE-1، PRK و پروتئینهای مسیرهای پایین دستی مثل مسیر اتوفاژی میباشد.
داروهای ضد سرطان خود منشا دیگری از تنش ER هستند که میتوانند UPR و مسیرهای پایین دستی آن یعنی اتوفاژی را که خود یک مکانیسم مقاومت به شیمی درمانی است، فعال کند. اتوفاژی یک فرآیند خود سازگاری و خودخواری است که در آن اجزای سلولی درون اتوفاگوزوم در سلولهای در حال مرگ محبوس میشوند. از جمله پروتئینهای دخیل در مسیر اتوفاژی، پروتئین های ATG، Beclin1 ، LC3 هستند که هدف قرار دادن هر کدام از این پروتئین ها با RNAهای کوچک مداخله گر (siRNA) یا آنتیبادیهای مرتبط میتواند منجر به مهار این مسیرهای سیگنال رسانی در سلولهای سرطانی و در نتیجه کاهش مقاومت دارویی گردد. مسیر سیگنال رسانی UPR و اتوفاژی دو مسیر محوری و کلیدی در درمان سرطانهای مختلف به خصوص سرطان سینه میباشند. یکی از موضوعات، برای پایاننامههای ارشد و دکتری یافتن پروتئینهای مهم در این مسیرها و هدف قرار دادن هم زمان پروتئینها برای خاموش کردن کامل مسیر UPR در سلولهای سرطانی است.
جهت مطالعه دیگر موضوعات پایان نامه کلیک کنید
کارایی یک پروتئین برای انجام یک عملکرد خاص، وابسته به پتانسیل آن پروتئین در برهم کنش با سایر پروتئینهاست. پیگیری این ناشناختهها برای دانشجویان علاقمند و حتی اساتید و داوران ژورنالهای معتبر دنیا بسیار جذاب بوده بنابراین، سیستمی که بتواند یک پروتئین ایجاد کننده مقاومت در شیمی درمانی را هدف قرار دهد، میتواند سایر پروتئین های برهمکنش دهنده با آن پروتئین را نیز تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال PIC3CA که با Beclin1 بر هم کنش میکند، در بسیاری از انواع سرطانهای سینه جهش مییابد و منجر به افزایش فعالیت مسیر سیگنال رسانی PI3K/AKT میشود. جهش در PIC3CA منجر به مقاومت به سیسپلاتین در بعضی از سرطانها میشود. پروتئینهای برهم کنش کننده را می توان از طریق وب سایت STRING interaction network شناسایی کرد.
مطالعات موجود در مسیر برهمکنش پروتئینی، پتانسیل فوق العادهای را برای پیشرفت در تحقیقات مسیرهای سرطان بهویژه در متفاوت بودن انتخاب موضوع پایان نامه ارشد و دکتری برای دانشجویان و ارائه بینش گستردهای به پزشکان در حوزه درمان خواهد داد. بنابراین پیشنهاد هیستوژنوتک به دانشجویان و پژوهشگران علاقمند به حوزهی ژنتیک سرطان، انتخاب عناوین با محوریت بررسی و هدفگیری پروتئینهای دخیل در مسیر سیگنال رسانیسرطان و راه کارهای جدید جهت افزایش دارورسانی به منظور کاهش سطح آسیب ناشی از درمان است.