درمان با سلول های بنیادی (Cell Therapy) در بازسازی بافت عصبی در بیماری های خاص

بیماری های عصبی با از دست دادن تدریجی نورون ها در مغز و نخاع مشخص می شوند که می تواند بر عملکرد مغز و حرکت بدن تأثیر بگذارد. تخریب حاد عصبی منجر به سکته مغزی و تروما می شود که از دست دادن موضعی نورون ها در محل آسیب است. تخریب مزمن عصبی منجر به از دست دادن یک زیرگروه عصبی خاص یا از دست دادن عمومی نورون ها در یک دوره طولانی می شود. بیماری های عصبی یک مشکل مهم پزشکی و اجتماعی در عصر ما هستند که تعداد زیادی از افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهند.

فقدان درمان موثر برای بیماری های عصبی مانند: آلزایمر، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، ایسکمی مغز، اختلال میلین، آتاکسی فریدریش، بیماری هانتینگتون، بیماری پارکینسون و آسیب نخاعی منجر به بار قابل توجهی بر جامعه می شود. به دلیل پیچیدگی بافت های عصبی در تکامل، و فرآیند ساختاری و تکاملی که بر بازسازی و ترمیم سلول تأثیر می گذارد، در حال حاضر، جایگزینی سلول های عصبی از طریق پیوند سلول های بنیادی میتواند راه امیدوار کننده ای برای درمان این دسته از بیماری ها باشد. روش های رشد مجدد رشته های عصبی محیطی را می توان با استفاده از روش های مختلف القا کرد. از لحاظ تاریخی، بازسازی عصب توسط تجویز داروها، عوامل فیزیکی (میدان مغناطیسی) و تحریک الکتریکی رایج است. فرآیندهای تخریب عصبی منجر به عصب دهی ضعیف بافت یا اندام هدف می شود.

این چالش‌ها بر نیاز به توسعه استراتژی‌های درمانی جدید برای تحریک بازسازی عصبی توسط محققان و ودانشمندان در حوزه علوم اعصاب و سلول درمانی را خواهان است. رشد مجدد آکسون توسط فاکتورهای هومورال که ریزمحیطی (این موارد شامل مولکول های رشد و نوروتروفیک، سیتوکین ها و پروتئین های ماتریکس خارج سلولی)را برای هدایت جوانه های آکسونی فراهم می کنند مهم است.

جهت مشاوره رایگان با مشاورین شرکت بافت و ژن پاسارگاد تماس بگیرید
۰۲۱۶۶۱۲۱۹۸۳

سلول‌های شوان مسئول تشکیل غلاف میلین هستند و عواملی مانند NGF، VEGF، BDNF و سایر مولکول‌هایی را تولید می‌کنند که ترمیم عصب را تقویت می‌کنند. سلول درمانی یکی از نوآورانه ترین رویکردهای درمانی در زمینه ترمیم اعصاب است. به طور خاص، استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) در پزشکی بازساختی بسیار مورد توجه است، زیرا می‌توانند با هدف قرار دادن فرآیندهای تمایزی که با تغییر در مورفولوژی سلول، فعالیت متابولیک، ترشح فاکتورهای رشد و پاسخ‌دهی سیگنالینگ است از بافت‌های آسیب‌دیده حمایت کنند.

در نتیجه راهکار سلول درمانی برای نقایص عصبی زمینه مطالعاتی رو به پیشرفتی را برای محققان و دانشجویان فراهم خواهد کرد. استفاده از سلول های بنیادی جنینی، سلول های بنیادی مزانشیمی، سلول های بویایی، سلول های بنیادی فولیکول های مو و سایر سلول های بنیادی در کنار سلول های اهداکننده شوان علاوه بر پیشرفت در این مسیر چالش‌هایی را نیز در این زمینه خواهد داشت: (۱) انتخاب سلول‌هایی که قادر به تولید فاکتورهای نوروتروفیک و رشد و بقای طولانی‌مدت در هنگام پیوند در محل ضایعه یا کانال هستند، (۲) بررسی مکانیسم‌های پس از رشد.

و بازسازی رشته های عصبی، (۳) بهبود کانال و پرکننده های آنها، (۴) توسعه استراتژی های درمانی کارآمد با استفاده از سلول های بنیادی، و (۵) ارزیابی بازسازی عصبی پس از سلول درمانی است. موارد ذکر شده هر کدام به تنهایی پتانسیل بررسی بعنوان موضوع پایان نامه برای دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا را خواهد داشت.

جهت مطالعه دیگر موضوعات پایان نامه کلیک کنید

موضوعات پیشنهادی پایان نامه

مکانیسم های سلولی که توسط آن سلول های بنیادی مزانشیمی اثرات بیولوژیکی خود را اعمال می کنند به طور کامل شناخته نشده اند و کاربردهای بالینی آنها در ترمیم اعصاب محیطی هنوز در حال توسعه است. به همین دلیل، سلول های بنیادی مزانشیمی به طور گسترده برای مطالعات in vitro و in vivo برای آزمایش اثربخشی آنها در حمایت از رشد مجدد عصبی مورد توجه قرار گرفته اند. سلول های بنیادی مزانشیمی نقش دوگانه ای دارند: از یک سو، تحت شرایط خاص، می توانند جایگزین سلول های بافت آسیب دیده شوند.

از سوی دیگر، آنها می توانند ظرفیت بازسازی ذاتی بافت آسیب دیده را با تولید فاکتورهای رشد و سیتوکین ها و با پاسخ ایمن سازی پس از آسیب عصبی به حداکثر برسانند. بر این اساس، دو فرضیه اصلی در مورد مکانیسم عمل MSC ها در ترمیم بافت گزارش شد. اولین مورد بر اساس ترشح فاکتورهای تغذیه ای تولید شده توسط سلول های بنیادی مزانشیمی است که برای بازسازی ماتریکس خارج سلولی و بازسازی بافت مهم هستند. که این عوامل رگ زایی را بهبود می بخشد، تشکیل بافت اسکار را مهار می کند و بازسازی بافت را تحریک می کند. پیشرفت‌های اخیر در تحقیقات سلول‌های بنیادی، فرصت‌های جدیدی را برای تحقیق و مطالعه پیشروی دانشمندان و مراکز تحقیقاتی برای درمان بیماری‌های عصبی باز کرده است. علاوه بر این، سلول‌های اهداکننده باید بتوانند با شرایط پاتولوژیک خاصی که توسط بیماری‌های تخریب عصبی مختلف ایجاد می‌شوند، کنار بیایند.