تاثیر مکمل های آنتی اکسیدانی بر سلول های بنیادی و تمایز به بافت عصبی

سکته مغزی یک بیماری ناتوان کننده بسیار جدی است و در حال حاضر هیچ راهبرد درمانی موثری برای این اختلال وجود ندارد. بنابراین ترویج بازسازی عصبی به عنوان یک اقدام پیشگیرانه بالقوه در برابر ضایعات آسیب عصبی پس از سکته در نظر گرفته شده است. با این حال، هنوز سوالاتی در مورد بازسازی نورون ها پس ازسکته شدید وجود دارد. در این زمینه، NPC ها یکی از بهترین راه ها برای افزایش بهبودی این نوع بیماری ها هستند. NPC ها سلول های خود تجدید شونده و چند توانی هستند که سه نوع سلول اصلی به نام های الیگودندروسیت، نورون ها و آستروسیت ها را در مغز تولید می کنند. در طول آسیب مغزی، NPC ها تکثیر می شوند و نورون های جدیدی تولید می کنند تا آسیب سلولی را جبران کنند. در حال حاضر، پیوند NPCها برای درمان سکته مغزی هنوز به تحقیقات عمیق بیشتری نیاز دارد و زمینه مطالعاتی جذابی برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی خواهد بود. این راه کار، عملی‌ترین روش برای تقویت ترمیم عصبی، ترویج مهاجرت و تکثیر NPCهای درون زا است.

جهت مشاوره رایگان با مشاورین شرکت بافت و ژن پاسارگاد تماس بگیرید
۰۲۱۶۶۱۲۱۹۸۳

مطالعات نشان داده است که مواد آنتی اکسیدانی طبیعی توانایی ترویج تکثیر NPC در سلول‌های بنیادی عصبی انسان و مدل‌های موش را دارند. مسیرهای مختلفی برای تکثیر و تمایز NPC ضروری است. این مسیرها شامل فاکتورهای رشد فیبروبلاست (FGFs) و فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) بوده که منجر به فعال شدن فاکتورهای ذاتی مانند کیناز تنظیم‌شده با سیگنال خارج سلولی (ERK) و فسفاتیدیلاینوزیتول-۳ کیناز (PI3K) است. نقش آنتی‌اکسیدان های فعال زیستی با فعال‌سازی آبشار کیناز باعث بازسازی NPC و در نتیجه تأثیر حیاتی بر ترمیم عصبی خواهد بود.

سلول های بنیادی سلول های تمایز نیافته ای که با خود نوسازی و توانایی تمایز به چندین نوع سلول (قدرت) دیگر تمایز می یابند. با این حال، فرآیند برنامه‌ریزی مجدد برای تمایز این سلول ها با تولید سطوح بالایی از گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) منجر به استرس اکسیداتیو می‌شود که باعث آسیب به DNA، RNA و پروتئین‌های سلولی می‌شود و ممکن است آپوپتوز را القا کند. با این حال، ROS در سطوح فیزیولوژیکی برای حفظ ظرفیت خود نوسازی سلول های بنیادی و مبارزه با میکروب های مهاجم مورد نیاز است. اما اکسیدان های اضافی برای جلوگیری از علایم پاتولوژی توسط آنتی اکسیدان ها که مکمل های بیوشیمیایی هستند و با خنثی کردن رادیکال های آزاد و پایان دادن به زنجیره واکنش اکسیداتیو در غشای میتوکندری، و محافظت از ترکیبات سلولی در برابر استرس اکسیداتیو کاربرد خواهند داشت. این دسته مواد را به دو دسته آنزیمی و غیر آنزیمی، درون زا و برون زا، و محلول در آب (در واکنش با اکسیدان های موجود در سیتوزول یا پلاسما) و آنتی اکسیدان های محلول در چربی (جلوگیری از پراکسیداسیون لیپیدی غشای سلولی) طبقه بندی کرد. در دهه گذشته، چندین مطالعه نشان داده اند که آنتی اکسیدان ها نه تنها می توانند استرس اکسیداتیو را کاهش دهند و بقای سلول های بنیادی را بهبود بخشند، بلکه بر قدرت و تمایز این سلول ها نیز تأثیر می گذارند.

جهت مطالعه دیگر موضوعات پایان نامه کلیک کنید

موضوعات پیشنهادی پایان نامه

با توجه به مطالب عنوان شده و هدف پزشکی بازساختی که جایگزینی سلول‌ها و بافت‌های آسیب‌دیده است استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی به دلیل چندین ویژگی، گزینه‌ محبوب برای پیوندهای سیژنیک و آلوژنیک خواهند بود.
اما یکی از مشکلاتی که بر عملکرد درمانی سلول های بنیادی تاثیر خواهد گذاشت وجود بقای سلولی ضعیف آنها پس از پیوند است که به دلیل استرس اکسیداتیو و التهابی در محل های آسیب دیده ایجاد می شود. این چالش علمی می تواند موضوع تحقیق و بررسی بسیاری از محققین و دانشمندان در زمینه علوم اعصاب و پزشکی بازساختی باشد.

سلول های بنیادی می توانند از طریق ظرفیت تمایز عصبی، خواص نوروتروفیک و تداخل فوری سیستم ایمنی، اثرات درمانی مثبتی بر اختلالات عصبی مانند ام اس، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)، آتروفی سیستم چندگانه، بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر، دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، آسیب مغزی تروماتیک، گلیوبلاستوما و سکته مغزی داشته باشند. که این موارد عنوان شده بیشتر به دلیل ایجاد استرس اکسیداتیو است. بنابراین مطالعه در مورد استفاده همزمان سلولهای بنیادی و مواد دارای خاصیت آنتی اکسیدان و همچنین یافتن مواد با پتانسیل بالای دارای خواص آنتی اکسیدانی برای درمان بیماری های عصبی برای دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا در حوزه علوم پزشکی زمینه تحقیقاتی مورد توجه ای خواهد بود.