بررسی فعل و انفعالات سلولی با ریزالگوسازی در کشت های مشترک دو رده سلولی به صورت D2 یا ۳D

بافت‌های تومور شامل سلول‌های متنوعی هستند، و نحوه تعامل آنها در یک موقعیت بالینی برای تأثیرگذاری بر رشد سرطان به میزان کمی شناخته شده است. تومورها، علاوه بر سلول‌های توموری سلول‌های بسیاری را نیز در خود جای می‌دهند، از جمله سلول‌های التهابی مانند سلول‌های دندریتیک و ماست‌سل‌ها (Mast cell)، همچنین فیبروبلاست‌ها و اندوتلیوم. مشخص شده است، فرآیندی که احتمالاً در سیگنال‌دهی سلول به سلول در تومورها بسیار فعال است وزیکول‌های خارج سلولی هستند که می‌توانند مولکول‌های زیادی را بین سلول‌ها جابه‌جا کنند. بافت تومور همچنین حاوی تعداد زیادی ماست‌سل می‌باشد و مشخص شده است که این سلول‌ها می‌توانند بخشی از ریزمحیط تومور به خصوص در تومورهای ریه مانند Non small cell lung cancer موجود باشند. با این حال، اطلاعات کمی وجود دارد که ماست‌سل‌ها چگونه می‌توانند به طور خاص در افزایش تکثیر سرطان عمل کنند. کشت هم زمان (Co-culture) ماست‌سل‌ها و سلول‌های سرطان ریه منجر به افزایش تکثیر سلول‌های سرطانی در شرایط in vitro و in vivo می‌شود. به عنوان مثال نتایج پژوهش‌ها نشان داده است که وزیکول‌های خارج سلولی مشتق‌شده از رده ماست‌سل‌های انسانی، HMC-1، حاوی گیرنده KIT هستند که می‌توانند توسط این وزیکول‌ها به سلول‌های آدنوکارسینوم ریه منتقل شوند. وزیکول‌های خارج سلولی مشتق شده از ماست‌سل‌ها می‌توانند به سرعت توسط سلول‌های آدنوکارسینوم ریه (سلول های A549) جذب شوند، فرآیندی که پس از تقریباً ۱۲ ساعت به اوج خود می‌رسد. نکته مهم این است که وزیکول‌های خارج سلولی آزاد شده توسط ماست‌سل‌های انسانی، حاوی گیرنده فاکتور رشد طبیعی KIT هستند، اما mRNA ی c-KIT را ندارند. کشت هم زمان ماست‌سل‌‍‌ها با سلول‌های سرطان ریه منجر به انتقال وزیکول‌های خارج سلولی حاوی KIT برای تکثیر و مهاجرت به سلول‌های آدنوکارسینوم ریه خواهد شد.

جهت مطالعه دیگر موضوعات پایان نامه کلیک کنید

موضوعات پیشنهادی پایان نامه

کشت‌های آزمایشگاهی مستلزم رشد سلول‌های مشتق شده از ارگانیسم‌های چند سلولی در ظروف کشت پلاستیکی یا شیشه‌ای است و این مزیت را دارند که بسیار قابل کنترل، قابل تکرار و عمدتاً ارزان هستند و طیف وسیعی از کاربردها را دارا می‏باشند. پرکاربردترین روش در شرایط آزمایشگاهی، کشت سلولی دو بعدی (۲ بعدی) است که در آن سلول‌ها به صورت تک لایه‌های چسبنده روی ظرف‌های کشت رشد می‌کنند. با این‌حال، کشت‌های دوبعدی، مدل‌های بیش از حد ساده‌شده‌ای ازسازمان‌دهی بافت در داخل بدن هستند، که ریزمحیط‌های اطراف تومور را نمی‌تواند شبیه‌سازی کند. ریزمحیط تومور از اجزای سلولی، مانند سلول‌های ایمنی (سلول‌های T، سلول‌های B، سلول‌های کشنده طبیعی، ماکروفاژها، نوتروفیل‌ها، سلول‌های دندریتیک) و سلول‌های استرومایی (سلول‌های اندوتلیال، فیبروبلاست‌های مرتبط با سرطان (CAF)، سلول‌های چربی و اجزای غیر سلولی مانند ماتریکس خارج سلولی (ECM) که شبکه‌ای از ماکرومولکول‌ها (عمدتا پروتئوگلیکان ها، کلاژن، لامینین، الاستین، فیبرونکتین و آنزیم‌ها)، آب، سیتوکین‌ها و فاکتورهای رشد است. ترکیب و نسبت هر جزء از ریزمحیط تومور به بافت میزبان تومور، نوع سرطان و بیمار بستگی دارد. نشان داده شده است که ریزمحیط تومور نقش مهمی در تومورزایی، پیشرفت سرطان و مقاومت در برابر سرطان دارد و باید هنگام مطالعه سرطان در شرایط آزمایشگاهی مورد توجه قرار گیرد. غنی‌سازی کشت‌های سلولی دوبعدی با سایر انواع سلول‌های ریزمحیط تومور و یا اجزای غیر‌سلولی، منجر به شبیه‌تر شدن مدل‌های کشت دوبعدی با شرایط تومورخواهد شد. اما کشت‌های سلولی دوبعدی نمی‌توانند سازمان‌دهی ابعادی یک توده تومور کامل را به تصویر بکشند. مدل‌های کشت سه‌بعدی (۳D) این پتانسیل را دارند که شکاف بین مدل‌های in vitro دو بعدی و مدل‌های in vivo را پرکنند.

مدل های کشت سه بعدی می تواند بر پایه مدل های آبی مثل اسفروییدها یا ارگانوییدها یا داربست‌های طبیعی مثل ماتریژل یا بافت‌های آسلولار و یا داربست‌های سنتتیک بر پایه پلیمرها باشد. بنابراین طراحی مدل‌های کشت سه بعدی کاربردی می‌تواند یکی دیگر از موضوعات کاربردی و جذاب برای بررسی مدل‌های سرطانی باشد. این مدل سازی می تواند به محققین در مطالعه پژوهش‌های درمانی سرطان به خصوص در پایان‌نامه‌های ارشد و دکتری در حوزه زیست شناسی سلولی و مولکولی به منظور شبیه‌سازی محیط توموری کمک کند.