آزمون شنای اجباری

آزمون شنای اجباری یک آزمون رفتاری مخصوص جوندگان است که به منظور ارزیابی داروهای ضد افسردگی و ترکیبات جدید مورد استفاده قرار می گیرد.

روش اجرای آزمون شنای اجباری

موش در تانکی پر از آب و محصور شده قرار می گیرد و رفتارهای جنبشی – حرکتی مرتبط با شناوری حیوان اندازه گیری می شود.

اجرای موفقیت آمیز آزمون شنای اجباری نیاز به رعایت برخی از جزئیات و به حداقل رساندن استرس بی دلیل به موش ها را دارد. تانک پرشده از آب (دارای ۳۰ سانتی متر ارتفاع و ۲۰ سانتی متر محیط تانک است)، که ۱۵ سانتی متر از آب با دمای ۲۵ – ۲۳ درجه سانتی گراد پر می شود.

مکان آزمون باید به دور از هر تنش و اضطرابی باشد، محیطی با دمای هوای بین ۲۲ تا ۲۶ درجه سانتی گراد و بهتر است در حین اجرای آزمون در اتاق فردی نباشد. قبل از اجرای آزمون لازم است حیوان به مدت هفت روز با محیط سازگار شود. در مدت زمان اجرای آزمون لازم است محیط کاملا آرام و بدون سر و صدای اضافی باشد. بهتر است وزن حیوان در صبح روز اجرای آزمون ثبت شود. دوربینی جهت ثبت رفتارهای موش به گونه ای که حرکت حیوان و محیط اجرای آزمون به خوبی قابل مشاهده باشد، قرار داده می شود. یک ساعت قبل از اجرای آزمون، موش در محیط آزمون به مدت پنج دقیقه قرار می گیرد و حرکات موش توسط آزمونگر در اتاق جداگانه ثبت می گردد.  

متغیرهای مورد اندازه گیری

• ثبت زمان اولین رفتار بی حرکتی (از زمان شروع شنا کردن تا اولین زمانی که حیوان بی حرکت می شود).
• کاهش زمان اولیه مشاهده عدم فعالیت نشانه اختلال افسردگی است.
• زمان حرکت حیوان در آب (زمان جنبش پذیری)
• کاهش زمان جنبش پذیری در آب نشانه اختلال افسردگی است.
• زمان عدم تحرک و فعالیت حیوان
• افزایش زمان عدم فعالیت حیوان نشانه اختلال افسردگی است.

خدمات مرتبط‌: پژوهش و مطالعه بروی حیوانات آزمایشگاهی – پژوهش های فیزیولوژی ورزشی و علوم ورزشی – ایجاد انواع مدل های حیوانی
مطالب مرتبط: آزمون های رفتاری – آزمون اپن فیلد – آزمون معمای آبی موریس