جداسازی و کشت میکروارگانیسم ها

جداسازی و کشت میکروارگانیسم ها اولین قدم برای درمان عفونت های باکتریایی است روش های مختلفی برای جداسازی کشت و شناسایی این عوامل وجود دارد

روش جداسازی و کشت میکروارگانیسم ها

تقریبا ده هزار گونه باکتری وجود دارد که بیشتر گونه های شناخته شده باکتری در حال حاضر با استفاده از تکنیک های سنتی میکروبیولوژیکی مانند رنگ آمیزی گرم، مورفولوژی و واکنش های بیوشیمیایی شناسایی شده اند. جداسازی یک گونه باکتری، اولین مرحله در شناسایی باکتری های پاتوژنز در روند یک بیماری می باشد. میکروارگانیسم ها در محیط طبیعی مانند خاک و حتی بدن انسان وجود دارند. بسته به نوع تعامل آنها با بیمار، باعث ایجاد انواع مختلف بیماری ها می شوند که علائم مختلفی دارند. جداسازی و کشت میکروارگانیسم ها در محیط های کشت برای شناسایی و کنترل عامل عفونی ضروری است.

نمونه های مختلفی برای بررسی میکروبیولوژیکی بیماران مشکوک به عفونت های باکتریایی شامل مدفوع، سواب زخم، سواب واژن، ادرار، خلط و خون، مایع مغزی نخاعی، به آزمایشگاه ها ارسال می شود. معمولا تشخیص بیماری های باکتریایی به علت داشتن علائم غیر اختصاصی مانند تب، لرز، گلو درد، آبریزش بینی، تهوع و استفراغ با تاخیر صورت می گیرد.

امروزه به طور گسترده از روش های مولکولی برای شناسایی میکروارگانیسم ها به صورت گونه و زیرگونه استفاده می شود. آزمایش های مولکولی به دو دسته کمی و کیفی تقسیم می شوند، در آزمایش های کمی علاوه بر تعیین شدت عفونت، امکان اندازه گیری مقدار ماده ژنتیکی یک میکروب خاص وجود دارد؛ در حالی که آزمایش های مولکولی کیفی برای تعیین وجود یک میکروارگانیسم انجام می شوند. برتری تست های مولکولی امکان سریع انجام آن ها می باشد.

در روند شناسایی باکتری ها در نمونه های بالینی، پس از مشاهده مستقیم باید نمونه ها کشت داده شوند. تکنیک های خاصی برای به دست آوردن کشت خالص میکروارگانیسم ها به کار می رود. در مرحله بعدی باکتری هایی که بر روی محیط های کشت اولیه رشد نموده اند، در محیط های کشت دیگری جهت شناسایی و تعیین نوع باکتری و همچنین حساسیت به آنتی بیوتیک ها کشت داده می شوند.

انواع محیط های کشت

• محیط های کشت مایع
• محیط های کشت جامد

دستورالعمل تهیه انواع محیط های کشت مایع و جامد بر روی بسته آن ها درج شده است.

روش کشت میکروارگانیسم ها در محیط های کشت مایع

ابتدا یک آنس- لوپ (سوزن با نوک حلقه ای) را برداشته و با شعله استریل می کنیم، با استفاده از آنس-لوپ، نمونه را از محیط مایع یا جامد بر می داریم، لوله حاوی محیط کشت را از روی شعله رد می کنیم تا سترون شود، سپس لوپ را داخل محیط فرو می بریم و به آرامی تکان می دهیم تا میکروب ها پخش شود.

روش کشت میکروارگانیسم ها در محیط های کشت جامد

کشت کلنی در لوله حاوی محیط کشت

برای کشت کلنی در محیط جامد در لوله، آنس را استریل می کنیم، یک کلنی بر می داریم و آنس را در محیط کشت فرو می بریم.

کشت خطی بر محیط کشت جامد

با استفاده از آنس استریل کلنی از محیط کشت جامد برداشته می شود و به صورت خط های موازی کشت داده می شود، سپس در انتهای خط کشت ناحیه اول، خطوط به صورت موازی کشیده می شوند و در جهت سوم هم همین روند تکرار می شود که با این روش می توان تک کلنی از کشت تهیه کرد.

دما، اتمسفر و رطوبت مناسب جهت رشد باکتری

دمای مناسب برای رشد اکثر باکتری ها، ۳۵ درجه سانتی گراد می باشد همچنین، رشد بیشتر میکروارگانیسم ها در شرایط حاوی Co2 10 -5%  و رطوبت ۷۰% افزایش می یابد.

برای تفسیر نتایج کشت باکتری ها، محیط های کشت حاوی باکتری ۷۲-۴۸ ساعت در انکوباتور نگهداری می شوند.

مشخصات ماکروسکوپی کلنی

شکل ظاهری کلنی باکتری ها را می توان با میکروسکوپ مورد بررسی قرار داد که انواع شکل کلنی ها عبارتند از:
اندازه – شکل – تحدب – حاشیه – رنگ – سطح – چگالی – قوام

مطالب مرتبط: سیانوباکترها و نانو ذرات – روش تعیین حداقل غلظت ممانعت کنندگی (M.I.C)
خدمات مرتبط‌: خدمات میکروبیولوژی – ایجاد انواع مدل های حیوانی بر اساس آخرین مقالات روز دنیا