روش تعیین حداقل غلظت ممانعت کنندگی (M.I.C)
Minimum Inhibitory Concenteration
به کمترین مقدار از آنتی بیوتیک اتلاق می شود که می تواند به طور قابل توجهی رشد یک ارگانیسم را پس از گذشت یک دوره انکوباسیون مشخص (۱۶ تا ۲۰ ساعت بسته به گونه باکتری ) مهارنماید.
Minimum Bacteriocidal Concenteration
به کمترین غلظت از آنتی بیوتیک اطلاق میشود که می تواند پس از گذشت ۲۴ ساعت جمعیت باکتریایی را به میزان۹ /۹۹ ٪کاهش دهد به عبارت دیگر ، جمعیت اولیه را هزار بار کاهش دهد .
در عمل ، تجویز یک آنتی بیوتیک هیچگاه به طور کامل موجب نابودی جمعیت باکتری ها نمی شود ، بلکه صرفا یا رشد باکتری متوقف می شود (خاصیت متوقف کنندگی رشد ) ویا تعداد آنها به حداقل کاهش می یابد (تاثیر باکتری کشی ) .در نهایت همواره این دستگاه ایمنی است که نابود سازی جمعیت باکتری ها را بر عهده دارد
MIC 50 : حداقل غلظت آنتی بیوتیکی که میتواند ۵۰% از تمآمی سویه های باکتریایی تحت آزمایش را مهار نماید .
MIC 90 : حداقل غلظت آنتی بیوتیک که میتواند ۹۰% از تمامی سویه های باکتریایی تحت آزمایش را مهار نماید .
MIC 50 ,MIC 90 : را به منظور مقایسه حساسیت یک میکرو ارگانیسم با دیگری و همچنین ارزیابی همان میکروارگانیسم است.
الف) روش انجام کار و گزارش کردن
در این روش ۱۰ رقت متوالی از داروی مورد نظر را ساخته و مورد ارزیابی قرار می دهیم.برای این منظور ابتدا یک سری ۱۰ تایی از لوله های استریل حاوی۱ میلی لیتر آب مقطر استریل، برداشته و شماره گذاری می کنیم.توسط سمپلر ۱ میلی لیتر از استوک اولیه تهیه شده از دارو ضد میکروبی (غلظت ۵۱۲ میکروگرم در میلی لیتر) برداشته و به لوله اول اضافه میکنیم.
بعد از اینکه محلول داخل لوله توسط ورتکس به طور کامل مخلوط شد، ۱ میلی لیتر از محلول لوله اول برداشته و به لوله دوم اضافه میکنیم و به همین ترتیب تا لوله شماره ۱۰ پیش میرویم. در نهایت ۱ میلی لیتر از محلول لوله شماره ۱۰ برداشته و دور میریزیم.به این ترتیب تمام لوله ها حاوی ۱ میلی لیتر محلول بوده با این تفاوت که یک شیب غلظت از لوله اول به سمت لوله ۱۰ ایجاد شده که رقت دارو در آنها رو به کاهش است و هر لوله حاوی نصف رقت دارو در لوله قبلی است.رقت های تهیه شده از دارو به ترتیب ۲۵۶، ۱۲۸، ۶۴، ۳۲، ۱۶، ۸، ۴، ۲، ۱، ۰.۵، ۰.۲۵ میکروگرم در میلی لیتر می باشد.
جهت ارزیابی اثر رقت های مختلف دارو بر روی باکتری به روش میکرو دایلوشن براث، از میکروپلیت های ۹۶ خانه ای استفاده می شود.مقداری از استوک میکروبی تهیه شده از باکتری موردنظر،برداشته و در کل چاهک های مربوط به هر ردیف میریزیم(به جز ۲ چاهک آخر که به عنوان کنترل منفی و کنترل مثبت در نظر گرفته شدند). سپس از رقت های دارویی تهیه شده مقداری برداشته و در چاهک مربوط به آن رقت میریزیم.چاهک کنترل مثبت حاوی استوک میکروبی موردنظر و محیط کشت، چاهک کنترل منفی حاوی استوک اولیه دارو و محیط کشت است.در چاهک کنترل مثبت باید کدورت (رشد باکتری)مشاهده شود و چاهک کنترل منفی باید کاملا شفاف (بدون رشد باکتری) باشد.سپس میکروپلیت هارا به مدت ۳۰ ثانیه روی شیکر قرار میدهیم تا مخلوط کاملا یکنواخت شود. میکروپلیت ها را به مدت ۱۸ ساعت در انکوباتور با دمای ۳۵ درجه قرار می دهیم.سپس کمترین رقت از دارو که در آن کدورتی دیده نمی شود به عنوان MIC (حداقل غلظت مهارکنندگی)در نظر گرفته می شود.کدورت چاهک ها با کدورت چاهک کنترل مثبت و شفافیت و وضوح چاهک ها با چاهک کنترل منفی مقایسه می شوند.در نهایت نتایج به دست آمده با استانداردهای موجود در CLSI مقایسه می شوند.
مطالب مرتبط: روش تعیین حداقل غلظت کشندگی (M.B.C) – روش دیسک دیفیوژن در آنتی بیوگرام – تست مصرف استات – تست حساسیت به باسیتراسین
خدمات مرتبط: خدمات میکروبیولوژی – خدمات پژوهشی در حوزه علم بیوتکنولوژی – تولید پروتئین های نوترکیب