آنتی اکسیدان ها یا عوامل ضد اکسیداسیون با اتصال به مولکول های اکسیدان ها یا رادیکال های آزاد، اثر اکسیدان های خطرناک را کاهش داده و قدرت تخریب آنها را کم می کنند.
اکسیژن به دلیل شرکت در بیشتر فرآیندهای بدن نقش مهمی را ایفا می کند و از این جهت زندگی بدون آن امکان پذیر نیست. متأسفانه، در عین حال، اکسیژن رسانی می تواند عوارض جانبی مضری ایجاد کند که منجر به آسیب سلولی و در نهایت بیماری های مزمن مانند دیابت، سرطان، آرتریت، فشار خون بالا، چاقی، التهاب و غیره شود. اکسیدان ها یا رادیکال های آزاد از منابع خارجی مختلف (مانند آلودگی، مصرف نوشیدنی های الکلی، غذاهای ناسالم، سیگار، رژیم غذایی نامناسب و قرار گرفتن در معرض نور خورشید) وارد بدن می شوند. رادیکال های آزاد تولید شده معمولا منجر به ایجاد آسیب در DNA و همچنین پروتئین ها و چربی می شود.
اکسیدان ها
اکسیدان ها الکترون جفت نشده در مدار بیرونی رادیکال های آزاد هستند که از منابعی در داخل و یا خارج بدن ما ایجاد می شوند. منبع تولید اکسیدان های درون زا تنفس طبیعی هوازی، التهاب، متابولیسم های معمولی سلول و غیره می باشد. همچنین منبع اکسیدان های اگزوژن از طریق رادیکال های آزاد ناشی از عوامل محیطی مانند آلودگی، نور خورشید، ورزش شدید، اشعه ایکس، سیگار و الکل است.
برای اطلاع از انواع کیت های آنتی اکسیدانی، استرس اکسیداتیو و دریافت مشاوره رایگان در مورد انتخاب بهترین روش اینجا کلیک کنید
آنتی اکسیدان ها
آنتی اکسیدان به هر ماده ای گفته می شود که وقتی در غلظت کم در مقایسه با یک سوبسترای قابل اکسیداسیون وجود داشته باشد، به طور قابل توجهی اکسیداسیون آن بستر را به تاخیر می اندازد و یا حتی آن را مهار می کند. در سال های اخیر، نقش کلیدی رادیکال های آزاد به عنوان عامل اصلی القای پیری و بیماری های دژنراتیو پیری، مانند سرطان، بیماری های قلبی و عروقی و… مشخص شده است.
هنگامی که سلول های بدن ما از اکسیژن استفاده می کنند، به طور طبیعی رادیکال های آزاد (محصولات جانبی) تولید می کنند که می تواند باعث آسیب سلولی شود. آنتی اکسیدان ها به عنوان “جذب کننده های رادیکال های آزاد” عمل کرده و از این رو از بدن در برابر آسیب های ناشی از حضور رادیکال های آزاد مصون می کند. آنها همچنین ممکن است دفاع ایمنی را تقویت کرده و خطر ابتلا به اختلالات و عفونت های مختلف را کاهش دهند. بنابراین آگاهی و بررسی صحیح در مورد آنتی اکسیدان ها و روش های ارزیابی آن، نیاز ضروری روز در مدیریت بیماری های مختلف است.
مطلب پیشنهادی: تکنیک الایزا – تکنیک وسترن بلات
انواع آنتی اکسیدان ها
آنتی اکسیدان ها را می توان بر اساس حلالیت (محلول در آب و محلول در چربی) و نوع اثر (آنتی اکسیدان های طبیعی، آنتی اکسیدان های مصنوعی) طبقه بندی کرد.
آنتی اکسیدان های محلول در آب
آنتی اکسیدان های محلول در آب به عنوان آنتی اکسیدان های آبدوست نیز شناخته می شوند. آنها در سیتوزول سلولی و پلاسمای خون با اکسیدان ها واکنش نشان می دهند. برخی از آنتی اکسیدان های رایج محلول در آب عبارتند از اسید اسکوربیک، گلوتاتیون، اسید لیپوئیک و اسید اوریک.
اسید اسکوربیک
اسید اسکوربیک که به عنوان ویتامین C نیز شناخته می شود، یک ویتامین محلول در آب است و رادیکال های آزاد را که در یک محیط آبی مانند داخل سلول ها قرار دارند را از بین می برد. ویتامین C به عنوان یک ماده مغذی در میوه و سبزیجات یافت می شود. انسان می تواند اسید اسکوربیک را از طریق رژیم غذایی تامین نماید.
گلوتاتیون
گلوتاتیون یک تری پپتید است که به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل می کند و بدن به واسطه آن سلول های پوستی را جوان نگه داشته و در برابر علائم اولیه پیری مقابله می کند. این ترکیب توسط کبد تولید شده و به عنوان یک تقویت کننده سیستم ایمنی در نظر گرفته می شود.
اسید لیپوئیک یا آلفا لیپوئیک اسید
یک آنتی اکسیدان قوی است که به مقدار کمی در سلول های بدن یافت می شود. اسید لیپوئیک اثرات رادیکال های آزاد را کاهش داده و متابولیسم را افزایش می دهد.
اسید اوریک
یک آنتی اکسیدان است که در غلظت بیشتری در خون یافت می شود. فراوانی بیش از حد اسید اوریک می تواند باعث نقرس شود.
مطلب پیشنهادی: آنتی بادی ها در تست های آزمایشگاهی – تولید آنتی بادی های پلی کلونال
آنتی اکسیدان های محلول در چربی
آنتی اکسیدان های محلول در چربی نقش کلیدی در حفظ سلامت بدن دارند. این آنتی اکسیدان ها از غشای سلولی در برابر آسیب و همچنین از پراکسیداسیون لیپیدی محافظت می کند. این آنتی اکسیدان ها را می توان از سلول ها و بافت ها سنتز کرد یا از غذا به دست آورد. برخی از آنتی اکسیدان های محلول در چربی عبارتند از: کاروتن، یوبی کینول، ویتامین E.
ویتامین A و بتاکاروتن
ویتامین A و بتاکاروتن آنتی اکسیدان های محلول در چربی هستند که برای تشکیل استخوان، بینایی و سلامت دستگاه گوارش ضروری هستند. همچنین باعث سلامت پوست و سیستم ایمنی بدن می شود. تصور می شود بتاکاروتن، بهترین خاموش کننده اکسیژن منفرد (نوعی اکسیژن پر انرژی اما بدون بار که برای سلول ها سمی است) باشد. بتاکاروتن همچنین در از بین بردن رادیکال های آزاد در غلظت کم اکسیژن بسیار عالی است.
یوبی کینول (Ubiquinol)
یک آنتی اکسیدان قوی است که در بدن سنتز می شود. مطالعات نشان داده اند که یوبی کینول از بیماری های مزمن محافظت می کند. Ubiquinol شکلی از کوآنزیم Q10 است که به شکل یک ویتامین در بدن، نقش کلیدی در تولید سلول و ترمیم آسیب های سلولی دارد.
ویتامین E
ویتامین E در واقع یک اصطلاح عمومی است که به ایزومر توکوفرول اشاره دارد. آلفا توکوفرول، در دسترس ترین ایزومر و دارای بالاترین قدرت زیستی در بدن است. آلفا توکوفرول به دلیل حلالیت در چربی، می تواند از چربی های موجود در لیپوپروتئین های با چگالی کم (LDL یا کلسترول “بد”) در برابر اکسیداسیون محافظت کند.
آنتی اکسیدان های طبیعی
عوامل آنتی اکسیدانی در غذاها مانند سبزیجات با برگ سبز تیره یافت می شوند. اعتقاد بر این است که اقلام سرشار از ویتامین A، ویتامین C، ویتامین E و بتا کاروتن مفیدترین آنها هستند. این مواد مغذی معمولا در میوه ها و سبزیجات یافت می شوند، آنهایی که قوی ترین رنگ ها را دارند سالم ترین هستند. فلفل های نارنجی و قرمز، گوجه فرنگی، اسفناج و هویج نمونه هایی از این ترکیبات طبیعی می باشند.
آنتی اکسیدان های مصنوعی
به دلیل بی ثباتی ذاتی آنتی اکسیدان های طبیعی، چندین آنتی اکسیدان مصنوعی برای تثبیت چربی ها و روغن ها استفاده می شود. هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT) و هیدروکسی آنیزول بوتیله (BHA) در ابتدا برای محافظت از نفت در برابر صمغ اکسیداتیو ساخته شدند. با این حال، این ترکیبات به عنوان آنتی اکسیدان در غذاهای انسان از سال ۱۹۵۴ استفاده شده است و رایج ترین آنتی اکسیدان های مورد استفاده در غذاها تا به امروزه می باشد. اتوکسی کوین (ETO) یکی دیگر از آنتی اکسیدان های مصنوعی است که به طور گسترده در صنعت خوراک استفاده می شود.
آنتی اکسیدان ها در بدن
آنزیم های آنتی اکسیدانی خاصی در بدن تولید می شود. شناخته شده ترین این آنتی اکسیدان های طبیعی عبارتند از: سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون (GSH). این ترکیبات ساختار اکسیدان ها را تغییر می دهد و آنها را به پراکسید هیدروژن تجزیه می کند. CAT به نوبه خود، پراکسید هیدروژن را به آب و اکسیژن تجزیه می کند. GSH یک عامل سم زدایی است که به سموم مختلف متصل می شود تا شکل آنها را تغییر دهد به طوری که آنها می تواند به عنوان مواد زائد از بدن خارج شوند.
سایر آنتی اکسیدان های
علاوه بر این آنزیم ها و ویتامین ها، بسیاری از ترکیبات دیگر نیز دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند که در ادامه به آنها پرداخته می شود.
سلنیوم
یک عنصر کمیاب است که ما باید آن را فقط در مقادیر بسیار کم مصرف کنیم، اما بدون آن نمی توانیم زنده بمانیم. محل فعال چندین آنزیم آنتی اکسیدانی از جمله گلوتاتیون پراکسیداز، مواد معدنی منگنز و روی است که بخش مهمی از آنزیم های آنتی اکسیدانی مختلف بدن را تشکیل می دهد.
لیکوپن
یک کاروتنوئید است، ماده ای که بدن ما برای تولید ویتامین A استفاده می کند. این ماده به طور طبیعی در روده بزرگ، پوست، کبد و غدد فوق کلیوی ما وجود دارد. همچنین در منابع غذایی، به ویژه گوجه فرنگی، یافت می شود. این کاروتنوئید دارای مزایای آنتی اکسیدانی بسیار قوی است.
روی
فلز روی یک ماده معدنی کمیاب است که برای سنتز پروتئین از منابع غذایی ضروری است. همچنین ممکن است بهبود زخم های پوستی را تسریع کرده و باعث تولید آنزیمی به نام SOD شود که فواید آنتی اکسیدانی زیادی را به همراه دارد. دانه ها، یونجه، جعفری، مریم گلی، پاستا و نان سبوس دار دارای این ترکیب هستند که به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. این ترکیب سطح استرس را بهبود می بخشد.
جهت اطلاع و سهولت شما کاربر گرامی برای استفاده از خدمات مطالعات حیوانی – بافت شناسی – آزمایشگاه بیوتکنولوژی – آزمایشگاه پاتولوژی – آزمایشگاه ژنتیک – اسانس گیری – جنین شناسی – میکروبیولوژی توسط لینک های مربوطه اقدام نمایید.
برای اطلاع از انواع کیت های آنتی اکسیدانی، استرس اکسیداتیو و دریافت مشاوره رایگان در مورد انتخاب بهترین روش اینجا کلیک کنید
مطالب مرتبط: آنتی بادی ها در تست های آزمایشگاهی – تکنیک الایزا – تکنیک وسترن بلات
خدمات مرتبط: انجام تکنیک وسترن بلات و الایزا با بانکی غنی از انواع آنتی بادی – انجام خدمات ایمونوهیستوشیمی و ایمونوسیتوشیمی با بانکی غنی از انواع آنتی بادی
