سنتز نانوکورکومین بر پایه پلی‌ساکارید
در سال‌های اخیر، خواص دارویی کورکومین جهت درمان اختلالات التهابی، بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری آلزایمر و اختلالات عصبی ثابت شده است. مطالعات بالینی نشان داده است که کورکومین در جلوگیری از عود پسوریازیس، زخم‌ها و ضایعات پیش سرطانی مثانه و درمان بسیاری از سرطان‌ها مثل کولورکتال پیشرفته، کام نرم، معده، دهانه‌ی رحم و پوست بسیار مؤثر است. اما به دلیل بی‌ثباتی، حلالیت کم، دسترس‌پذیری زیستی پائین، متابولیسم سریع و دفع بدنی آن، به عنوان یک عامل درمانی مورد تأیید قرار نگرفته است.
بدین منظور از روش‌های مختلف دارو رسانی بر پایه‌ی نانو فناوری برای افزایش دسترس‌پذیری زیستی خوراکی، فعالیت زیستی و یا توانایی هدف‌گیری بافت توسط کورکومین استفاده شده است. پیش‌بینی می‌شود با به‌کارگیری نانو فناوری، دسترس‌پذیری زیستی به دلیل کاهش اندازۀ ذرات و در نتیجه افزایش سرعت انحلال، به طور قابل توجهی افزایش یابد. بنابراین ممکن است که نانوفناوری، بهترین روش کاربردی جهت رفع مشکل انحلال و دسترس‌پذیری زیستی داروهای نامحلول باشد.
نانوذرات نشاسته
نانوذرات نشاسته با اندازه ذرات در محدوده ۱۰ تا ۱۰۰ نانومتر به طور گسترده‌ای به عنوان نانوحامل‌های رهایش کنترل شده مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. به عنوان مثال، نانوذرات نشاسته پروپیل که با انواع مختلفی از داروها همچون: فلوفنامیک اسید، آزمونوسترون و کافئین بارگذاری شده‌اند، نفوذپذیری در پوست انسان را افزایش می دهند.
نشاسته پلی‌ساکاریدی است شناخته شده، ارزان، آب دوست، با سرعت تجزیه بالا و سازگار با محیط زیست که در دارو رسانی بر پایه نانو فن آوری مورد توجه قرار گرفته است. با این حال نشاسته یک پلی ساکارید کم محلول است و در آب تولید سوسپانسیون می‌کند، جهت غلبه بر این مشکل می‌توان از افزایش دما تا ۹۰ درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت و سورفکتانت هایی مانند توئین-۲۰ استفاده نمود.
سنتز نانوکورکومین بر پایه پلی‌ساکارید
- برای سنتز نانوذره نشاسته، ابتدا ۱۰۰ میلی‌گرم نشاسته محلول و ۱۰ میکرولیتر تویین-۲۰ را در ۱۰ میلی‌لیتر آب دیونیزه حل می کنیم.
- مخلوط را در ظرف در پیچ‌دار ریخته و به منظور حل شدن و ژله‌ای شدن کامل نشاسته تا ۹۰ درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت روی همزن مغناطیسی با سرعت ۵۰۰ دور بر دقیقه حرارت می دهیم.
- همزمان با سرد شدن محلول بر روی همزن و در دمای اتاق ۱/۳۱ میلی‌لیتر از محلول ۱ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر کورکومین و ۱۰ میکرولیتر تویین-۲۰ را به صورت قطره چکانی به محلول اضافه کرده و همزنی را تا یک ساعت دیگر ادامه می دهیم.
- پس از گذشت این زمان، سوسپانسیون نانوذرات را در فالکون‌های ۱۵ میلی‌لیتریریخته و در ۱۰۰۰۰ دور بر دقیقه، در دمای اتاق به مدت ۲ دقیقه سانتریفیوژمی کنیم.
- محلول رویی را در میکروتیوب‌های ۲ میلی‌لیتری ریخته و در ۱۲۰۰۰ دور بر دقیقه به مدت ۱۵ دقیقه سانتریفیوژ می نمائیم.
- این بار محلول رویی را دور ریخته و رسوب به دست آمده را با ۱ میلی‌لیتر اتانول مطلق به منظور حذف کورکومین آزاد شستشو می دهیم و سپس اتانول را سریعاً از آن خارج می کنیم.
- رسوب باقیمانده نانوذرات نشاسته حاوی کورکومین است که باید به روش انجمادی خشک گردد.
نکته مهم
با توجه به اینکه اتانول استفاده شده به عنوان حلال کورکومین، از یک سو کشنده باکتری و از سوی دیگر مخرب دستگاه لیوفیلیزه است، باید در مرحله انجماد دقت کرد که هیچ گونه حلالی در محتوای نمونه باقی نمانده باشد.
جهت اطلاع و سهولت شما کاربر گرامی برای استفاده از خدمات مطالعات حیوانی – بافت شناسی – آزمایشگاه بیوتکنولوژی – آزمایشگاه پاتولوژی – آزمایشگاه ژنتیک – اسانس گیری – جنین شناسی – میکروبیولوژی توسط لینک های مربوطه اقدام نمایید.
مرجع:
آزمایشگاه میکروبیولوژی صنعتی- جهاد دانشگاهی واحد خوارزمی نویسندگان: انسیه صالح‌قمری، مرضیه عزیزی، ابوالفضل عباسی
مطالب مرتبط: کاربرد زردچوبه در نانوبیوتکنولوژی – نانوذرات حامل عصاره های گیاهی – نانوذرات فلزی و اکسید فلزی
خدمات مرتبط: تولید نانو ذرات و نانوساختارها با رویکرد پژوهشی و درمانی – استخراج عصاره، اسانس و مواد موثره گیاهان دارویی
