کاربرد آنتی بادی ها در تست های آزمایشگاهی

آنتی‌بادی ها نوعی ایمونوگلوبولین اند که توسط لنفوسیت های B تولید می شوند و دارای ویژگی اتصال به آنتی ژن های اختصاصی خود هستند. آنتی‌بادی‌ها کاربردهای گسترده ای در تحقیقات زیست‌پزشکی، علوم پایه پزشکی و آزمایش‌های تشخیصی دارند.
آنتی بادی های پلی کلونال و مونوکلونال می توانند برای این اهداف استفاده شوند، اگرچه تولید این آنتی بادی ها مستلزم استفاده از تعداد قابل توجهی از حیوانات آزمایشگاهی است.

برای اطلاع از انواع آنتی بادی های موجود و دریافت مشاوره رایگان در مورد مسیر های سیگنالینگ انواع آنتی بادی ها اینجا کلیک کنید

نقش آنتی بادی ها در تست های آزمایشگاهی

اساس کار اکثر تست های آزمایشگاهی مبتنی بر آنتی بادی، به واسطه کمپلکس آنتی ژن-آنتی بادی انجام می شود. از این تعاملات بین آنتی ژن–آنتی بادی در آزمایش هایی نظیر وسترن بلات، تکنیک الایزا، فلوسایتومتری، ایمونوهیستوشیمی ، ایمونوسیتوشیمی استفاده می شود و امکان شناسایی انواع آنتی ژن ها را از نمونه های آزمایشی فراهم می کند.

خلاصه ای از تست های آزمایشگاهی بر پایه آنتی بادی ها

نقش آنتی بادی ها در تکنیک وسترن بلات

وسترن بلات یک تکنیک مهم مورد استفاده در زیست شناسی سلولی و مولکولی است. با استفاده از وسترن بلات، محققان می توانند آنتی بادی اختصاصی مد نظر را از مخلوط پیچیده ای از پروتئین های استخراج شده از سلول ها و بافت ها شناسایی کنند.

تکنیک وسترن بلات شامل سه مرحله می شود

• جداسازی پروتئین ها بر اساس اندازه
• انتقال به یک غشا جامد
• علامت گذاری پروتئین هدف با استفاده از آنتی بادی اولیه و ثانویه مناسب

در وسترن بلات پروتئین ها بر اساس وزن مولکولی از طریق الکتروفورز بر روی ژل جدا می شوند. این نتایج سپس به غشایی که نواری برای هر پروتئین تولید می کند، منتقل می شود. سپس غشاء با آنتی بادی کونژوگه شده مخصوص پروتئین مورد نظر انکوبه می گردد.
آنتی بادی غیر متصل شسته و تنها آنتی بادی متصل به پروتئین مورد نظر باقی می ماند. در ادامه آنتی بادی های متصل شده با ایجاد باند بر روی فیلم اشعه x (X-ray Film) شناسایی می شوند. از آنجایی که آنتی بادی ها فقط به پروتئین مورد نظر متصل می شوند، تنها یک نوار باید قابل مشاهده باشد. ضخامت نوار با مقدار پروتئین موجود ارتباط مستقیم دارد. بنابراین با استفاده از یک پروتئین رفرنس مانند GAPDH و یا B.actin به عنوان استاندارد می توان میزان پروتئین یا آن آنتی بادی خاص موجود را اندازه گیری کرد.

برای مشاهده مطلب کامل تکنیک وسترن بلات اینجا کلیک کنید

برای اطلاع از لیست آنتی بادی های موجود و قیمت تست وسترن بلات اینجا کلیک کنید

نقش آنتی بادی ها در تکنیک الایزا

تکنیک الایزا ELISA  (Enzyme Linked Immuno sorbent Assay) یک روش ایمونولوژیکی حساس جهت اندازه گیری آنتی بادی ها، آنتی ژن ها، پروتئین ها و گلیکوپروتئین ها در نمونه های بیولوژیکی استفاده می شود. در فرآیند الایزا آنتی ژن یا آنتی بادی موجود در نمونه ای که باید تشخیص داده شود به طور مستقیم بر سطح فاز جامد کوت می شود و سپس آنتی بادی یا آنتی ژن مکمل آن که نشاندار شده است به سیستم اضافه می گردد. در صورت وجود آنتی ژن یا آنتی بادی مورد نظر در نمونه، سیگنال مناسب از طریق آنتی بادی تشخیصی ایجاد خواهد شد.

آنتی بادی تشخیصی به هر آنتی ژن هدفی که قبلاً به پلیت متصل شده است منتقل می شود.  این آنتی بادی با یک آنزیم، معمولاً آلکالین فسفاتاز، برچسب گذاری شده و نهایتا سنجش اتصال آنتی ژن و آنتی بادی معمولاً با استفاده از ترکیبات رنگ زا مانند TMB یا ABTS  قابل ارزیابی خواهد بود. بدیهی است در صورت عدم اتصال آنتی بادی به آنتی ژن مورد نظر تغییرات رنگ ایجاد نخواهد شد.

برای مشاهده مطلب کامل تکنیک الایزا اینجا کلیک کنید

برای اطلاع از لیست کیت های الایزای موجود و قیمت تست الایزا اینجا کلیک کنید

نقش آنتی بادی ها در تکنیک ایمونوهیستوشیمی و ایمونوسیتوشیمی

ایمونوهیستوشیمی تکنیک قدرتمندی است که اساس آنتی اتصال آنتی بادی به آنتی ژن می باشد، که نه تنها پاتولوژیست ها را قادر می سازد تا تشخیص دهند که آیا آنتی ژن های خاصی در سلول مورد نظر وجود دارد یا خیر، بلکه امکان شناسایی مکان سلولی آنتی ژن را با استفاده از آنتی بادی اتصالی به آن فراهم می کند. این ویژگی محققان را قادر می سازد تا دودمان جمعیت‌های سلولی را شناسایی کنند، که در صورت مواجهه با یک نئوپلاسم ضعیف با منشأ نامشخص، بسیار مهم است.

تکنیک ایمونوهیستوشیمی  ساختار بافتی را حفظ می کند و پاتولوژیست ها را قادر می سازد تا تائید کنند که سلول های مثبت سلول های مورد نظر هستند. این تائیدیه با روش های مولکولی، مانند Real Time PCR یا فلوسیتومتری استاندارد امکان پذیر نیست.

تکنیک ایمونوسیتوشیمی روشی رایج جهت شناسایی پروتئین یا آنتی ژن اختصاصی در سلول ها با استفاده از آنتی بادی اولیه که به آن متصل می شود، است.

آنتی بادی اولیه به آنتی بادی ثانویه ای که با فلوئوروفور کانژوگه شده‌است، متصل می‌شود. به این ترتیب امکان مشاهده پروتئین در زیر میکروسکوپ فلوئورسنت فراهم می‌گردد. ایمونوسیتوشیمی (ICC)  به محققین این امکان را می‌دهند تا بیان یا عدم بیان آنتی ژن مورد نظر را در سلول‌های نمونه بررسی کنند.

 

نقش آنتی بادی در تکنیک فلوسیتومتری

فلوسیتومتری فناوری است که امکان تجزیه و تحلیل چند پارامتری و سریع یک سلول را در محلول ارائه می دهد. در فلوسیتومتری از لیزر به عنوان منبع نوری برای تولید سیگنال های نوری و فلورسنت استفاده می شود که توسط آشکارسازهایی مانند دیودهای نوری یا لوله های مولتی پلایر نوری خوانده می شوند.

جمعیت های سلولی را می توان بر اساس ویژگی های فلورسنت یا پراکندگی نور آنها تجزیه و تحلیل کرد. این امر با استفاده مستقیم از اتصال رنگ فلورسنت با آنتی بادی‌های مونوکلونال محقق می شود که می‌تواند مولکول‌های سطحی و یا ترکیبات داخلی سلول‌ها را شناسایی کند.  نور فلورسانس از آنتی‌بادی نشاندار شده با رنگ فلورسنت در سول موج های متفاوت می‌تواند سلول‌ها را بر اساس اختلاف در آنتی‌ژن‌های سطحی از هم تفکیک نماید.

انواع معرف های فلورسنت در فلوسیتومتری مورد استفاده قرار می گیرند. که عبارتند از، آنتی بادی های کونژوگه فلورسنت، رنگ های متصل به DNA، رنگ های بررسی زنده مانی سلول ها و پروتئین های بیانی فلورسنت.

میزان غلظت و منحصر به فرد بودن آنتی بادی، غلظت آنتی ژن سلول و به کار بردن کنترل‌های مثبت و منفی مناسب ( ایزوتیپ ) در نتایج حاصل از تکنیک فلوسیتومتری بسیار حائز اهمیت است.  

برای اطلاع از انواع آنتی بادی های موجود و دریافت مشاوره رایگان در مورد مسیر های سیگنالینگ انواع آنتی بادی ها اینجا کلیک کنید

برای اطلاع از لیست آنتی بادی های موجود و قیمت تست فلوسیتومتری اینجا کلیک کنید.

مطالب مرتبط: تکنیک الایزا – تکنیک وسترن بلات –تکنیک ایمونوسیتوشیمی – تکنیک ایمونوهیستوشیمی
خدمات مرتبط: انجام تکنیک وسترن بلات و الایزا با بانکی غنی از انواع آنتی بادی – انجام خدمات ایمونوهیستوشیمی و ایمونوسیتوشیمی با بانکی غنی از انواع آنتی بادی