کاربرد تست TTC مغزی حیوانات آزمایشگاهی
در آزمایشگاه های حیوانی مدل های حیوانی ایسکیمی مغزی، تروما و آسیب مغزی جهت بررسی روش های درمانی نوین و کاهش عوارض پس از سکته مغزی انجام می شود. آسیب مغزی به موش های آزمایشگاهی، پس از بیهوش کردن موش ها و قرار دادن آن ها در زیر دستگاه استریوتاکس القا می شود برای حصول اطمینان از القا صحیح مدل از رنگ آمیزی TTC استفاده می شود.
تست TTC مغزی برای تشخیص آسیب ایسکمیک در انواع بافت پستانداران استفاده می شود. این ماده به طور گسترده برای رنگ آمیزی بافت میوکارد انسان و حیوانات آزمایشگاهی و همچنین مدل های آنفارکتوس مغزی مورد استفاده قرار می گیرد زیرا استفاده از آن سریعتر و ارزان تر از هیستوپاتولوژی معمولی است.
تشخیص و تعیین محل نواحی انفارکتوس در بافت مغزی پس از آسیب ایسکمیک برای ارزیابی مداخلات پزشکی از قبیل جراحی، و بررسی اثر دارو های جدید ضروری است. روشهای هیستوپاتولوژیک سنتی مبتنی بر رنگآمیزی های بافت شناسی با هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) میتوانند بهطور دقیق و مطمئن انفارکتوس را از بافت طبیعی تشخیص دهند، اما این روش پرهزینه و زمانبر است.
روش انجام تست TTC مغزی در موش و رت
رنگ آمیزی TTC به روش پرفیوژن
مزیت این روش استفاده مستقیم از سیستم گردش خون است، رنگ TTC با استفاده از شبکه عروقی طبیعی می تواند به سرعت به هر قسمتی از ارگان مورد نظر برسد. به منظور استفاده موثرتر از سیستم گردش خون و روند مناسب فیکس بافت، شدت جریان ورودی فیکساتیو باید با فشارهای فیزیولوژیکی مطابقت داشته باشد.
برای انجام پرفیوژن ابتدا به حیوان آزمایشگاهی ۱۰۰۰ واحد هپارین داخل وریدی تزریق می شود، سپس ۵ دقیقه قبل از پرفیوژن از طریق توراکوتومی، آئورت قفسه سینه بسته می شود و یک کاتتر از طریق بطن چپ به آئورت صعودی وارد شده و با سالین هپارینه با فشار ۲۰۰ میلیمتر جیوه پرفیوژن می شود. در ادامه دهلیز راست برش داده شده و پس از تقریباً ۱ دقیقه، دهلیز راست بسته شده و ۱۰۰-۵۰ میلی لیتر TTC 2% گرم تزریق شده و به مدت ۴-۷ دقیقه راکد می ماند. در آخر مغزها برداشته شده و به بخشهای تاجی ۲ میلیمتری برش داده می شود. در انتها بافت مغز در نرمال سالین قرار گرفته و از آنها عکسبرداری انجام می شود.
رنگ آمیزی TTC به روش غوطه وری
در این روش پس از بیهوش کردن موش ها و ایست قلبی، مغز ها در عرض ۳ دقیقه خارج شده به مقاطع تاجی ۲ میلی متری برش داده می شود. بافت ها در محلول TTC 2% تهیه شده در سالین در دمای ۳۷ درجه ی سانتی گراد با چرخش منظم در محیط تاریک غوطه ور می شود . پس از ۳۰-۱۵ دقیقه آن ها را برداشته، در محلول نرمال سالین قرار داده و تصویر برداری انجام می شود.
مطالب مشابه: انواع رنگآمیزی های بافت شناسی – آماده سازی بافت در آزمایشگاه بافت شناسی
تشخیص انفارکتوس در بررسی های میکروسکوپی به واسطه رنگامیزی های بافت شناسی منجر به انقباض و تورم بافت می شود، این تغییر اندازه حین آماده سازی ممکن است بر تخمین اندازه ناحیه انفارکتوس تأثیر بگذارد. علیرغم این که تغییرات در ساختار بافت مغز اندکی پس از آسیب ایسکمیک ظاهر می شود، مناطق انفارکتوس مغزی را می توان با روش های استاندارد هیستوپاتولوژیک تنها چند ساعت پس از وقوع ایسکمی تعیین کرد.
تری فنیل تترازولیوم کلرید (TTC)، یک نمک محلول در آب است که توسط سیستم های آنزیمی میتوکندری، به فرمازان قرمز روشن و محلول در چربی اکسید می شود. بافتهای معمولی هنگامی که با TTC پرفیوژن می شوند یا در آن غوطهور میشوند، به رنگ قرمز تیره در میآیند و مناطقی که در آن سیستمهای آنزیمی میتوکندری از کار افتاده اند با عدم رنگ پذیری به وضوح مشخص میشوند.
اندازه انفارکت ها اغلب به عنوان شاخص اولیه ی میزان آسیب مغزی ایسکمیک در مدل های حیوانی سکته مغزی استفاده می شود. تری فنیل تترازولیوم کلراید (TTC) یکی از متداول ترین روش های رنگ آمیزی هیستوشیمیایی برای شناسایی ماکروسکوپی بافت انفارکتوس است. اصل رنگ آمیزی TTC بر اکسیداسیون TTC توسط آنزیم دهیدروژناز میتوکندریایی متکی است که محصول قرمز فرمازان را تولید می کند. بافت های انفارکتوس (نکروز) فاقد فعالیت دهیدروژناز هستند و رنگ نمی شوند. بنابراین، منطقه انفارکتوس (سفید) را می توان به راحتی از بافت های دست نخورده اطراف (قرمز) تشخیص داد.
مطالب مشابه: ایجاد انواع مدل های حیوانی – جراحی استریوتاکسی در حیوانات آزمایشگاهی
مطالب مرتبط: رنگ آمیزی های بافت شناسی – آماده سازی لام از بافت ها – تست اوانس بلو مغزی موش یا رت
خدمات مرتبط: بافت شناسی، مهندسی بافت و رنگ آمیزی های پاتولوژی – پژوهش و مطالعه بروی حیوانات آزمایشگاهی – ایجاد انواع مدل های حیوانی