جراحی استریوتاکسی در حیوانات آزمایشگاهی

ﺁﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺟﺮﺍﺣﻲ ﺍﺳﺘﺮﻳﻮﺗﺎﻛﺴی ﻣﻐﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﺵ و موش ﺻﺤﺮﺍﻳﻲ

جراحی استریوتاکسی یک تکنیک جراحی سه بعدی است که جراحی های عمقی در بافت ها را ممکن و درمان با روش های مختلف تزریقی شیمیایی را فراهم می کند. از کاربرد های جراحی استریوتاکسی در حیوانات آزمایشگاهی میتوان به استفاده در انواع القای مدل های بیماری حیوانات آزمایشگاهی خصوصا ایجاد مدل های آسیب مغزی اشاره نمود. در این مطلب درباره چگونگی عمل استریوتاکسی حیوانات آزمایشگاهی همچون موش و رت و مراحل انجام جراحی استریوتاکسی صحبت خواهیم کرد.

جراحی استریوتاکسی در موش برای چه کاری مفید است؟

محققان به منظور ایجاد مدل های آسیب مغزی مختلف از طریق تابش اشعه X، جریان الکتریکی و تزریق مواد شیمیایی از دستگاه استریوتاکس استفاده می کنند. این روش در آزمایشگاه مطالعات حیوانات آزمایشگاهی کاربرد دارد و جهت تزریق در داخل مغز بسیار کارآمد و مناسب می باشد. به منظور جراحی حیوان با استفاده از این دستگاه لازم است حیوان با تزریق صفاقی دارو بیهوش شده و سر حیوان مطابق با شکل در دستگاه قرار گیرد، (قبل از این کار لازم است محل جراحی در سر حیوان کاملا تمیز و مو زدایی شده باشد).

مطالب مرتبط:
بیهوشی در موش رت و سایر حیوانات آزمایشگاهی
انواع تزریقات در موش و رت و سایر حیوانات آزمایشگاهی

علاوه براین به منظور حفظ دمای بدن حیوان و جلوگیری از افت دمای بدن در حین جراحی بهتر است از دستگاه گرم کن و یا کیسه های آب گرم استفاده شود. بعد از برش پوست سر حیوان (در رت ها دو سانتی متر و در موش ها یک سانتی متر) و برداشتن بافت های نرم سر (جمجمه)، محل قرارگیری کانول راهنما در ارتباط با برگما تعیین می شود. بعد از تعیین مختصات برگما و لاندا و اندازه گیری خط میانی، مختصات منطقه مورد نظر در مغز تعیین و آماده ایجاد سوراخ در سطح جمجمه مغز با استفاده از دریل دندانپزشکی می باشد.

مطالب پیشنهادی: ایجاد مدل صرع – ایجاد مدل آلزایمر – ایجاد مدل پارکینسون

جهت انجام پروژه های پژوهشی آزمایشگاه مطالعات حیوانات آزمایشگاهی با ما تماس بگیرید
۰۲۱۶۶۱۲۱۹۷۶ 

مراحل عمل استریوتاکسی در حیوانات آزمایشگاهی

• آماده و تنظیم کردن دستگاه استریوتاکس و کسب اطمینان از تمیز و استریل بودن ابزارهای مورد استفاده
• موهای ناحیه جراحی را اصلاح کرده و حیوان را با قرار دادن میله های گوش در مجرای گوش حیوان روی دستگاه استریوتاکسی محکم و فیکس می شود.
• ابتدا یک میله گوش را در محل خود فیکس کرده و مجرای گوش حیوان را داخل آن قرار داده، سپس مجرای گوش دیگر حیوان را داخل میله دیگر لغزانده تا بازخورد چشمی حیوان پدیدار شود.
• دهان را با پایه قدامی استریوتاکس محکم کرده و مطمئن می شویم که سر با خط کش هم سطح است. خط کش را بر سطح سر جمجمه حیوان به شکل عمود قرار داده به گونه ای که زاویه ۹۰ درجه ساخته شود.
• با تیغ جراحی استریل، فاصله بین لامبدا تا بین چشم حیوان را باز کرده و یک برش قدامی / خلفی بر روی پوست سر ایجاد می کنید. برای خراشیدن پوست و باز نگه داشتن برش از هموستات های استریل شده استفاده می کنیم. با استفاده از چند پنبه استریل، سطح جمجمه را خشک نگه می داریم.
• کانول راهنما را روی پایه قرار داده، سپس برگما را پیدا کرده و با قرار دادن کانول راهنما دقیقا روی آن مختصات قدامی/ خلفی و جانبی را نوشته با استفاده از برگما، مختصات صحیح مورد نیاز برای قرار دادن پروب خود را با کمک اطلس استریوتاکسی پیدا می کنیم. کانول راهنما را با افزودن یا کم کردن برگما در مختصات صحیح قرار داده و آن را تا زمانی که جمجمه را لمس کند پایین می آوریم. با مداد استریل علامتی روی جمجمه می زنیم.

مطالب پیشنهادی: آماده سازی بافت در آزمایشگاه بافت شناسی – رنگ آمیزی های بافت شناسی

• کانول راهنما را برداشته و با دقت روی علامت، سوراخ را تا وقتی که از عرض جمجمه عبور کنیم ادامه می دهیم. مدام با کانول راهنما حفاری و بررسی را ادامه می دهیم تا زمانی که کانول در مسیر مستقیم وارد شود. پس از ایجاد سوراخ، با استفاده از یک سوزن استریل مننژ را به آرامی منگنه می کنیم تا اجازه وارد شدن بدون مانع کانول فراهم شود.
• بعد از قرار دادن کانال در مختصات مورد نظر سطح جمجمه حیوان را بدون درگیری پوست سر حیوان قالب گیری کرده و با استفاده از خمیر دندانپزشکی (اکریل) سر حیوان را سیمان کرده تا از عفونت و ورود آلودگی به سطح سر جلوگیری شود.
• بعد از خشک شدن سیمان قالب را برداشته و دور تا دور درپوش سیمان را باسیتراسین می زنیم.
• لازم است روی چشم های حیوان به منظور جلوگیری از خشک شدن چشم ها در حین جراحی با پماد چرب شود و یا با قطره چکان آب ریخته شده تا مرطوب بماند.
• بعد از اتمام جراحی حیوان را از خارج کرده و داخل قفس خود قرار داده و بهتر است به سر حیوان مقداری تتراسایکلین زده تا از عفونت جلوگیری شود.

تاریخچه جراحی استریوتاکسی

اولین استریوتاکس اختراع شده در سال ۱۹۰۸ توسط یک عصب شناس و جراح بریتانیایی به نام ویکتور هورسلی و یک فیزیولوژیست بریتانیایی به نام رابرت هنری کلارک مورد استفاده قرار گرفت. در ابتدا این دستگاه به عنوان ابزار هورسلی – کلارک شناخته می شد و مطالعات مخچه مغز و ایجاد آسیب های مغزی ناشی از جریان الکتریکی را در مدل های حیوانی تسهیل می کرد. به منظور تایید مکان تخریب ایجاد شده در مغز هورسلی و کلارک، اطلسی از عکس های مغز حیوانات در مطالعاتی که انجام می دادند تهیه و تدوین کردند. چندی بعد، در سال ۱۹۱۸ اولین دستگاه استریوتکسی برای انسان توسط یک عصب شناس کانادایی طراحی شد.

جمع بندی

جراحی استریوتاکسی که به وسیله دستگاه استریوتاکس انجام میگردد از روش کاربردی در پژوهش ها و مطالعات حیوانات آزمایشگاهی میباشند و جهت جراحی های مرتبط با القای مدل های آسیبهای مغزی ، تزریق و دیگر جراحی های مغزی کاربرد دارند . در این روش اولین بار در سال ۱۹۰۸ توسط ویکتور هورسلی و رابرت هنری کلاک مورد استفاده قرار گرفت. شرکت دانش بنیان بافت و ژن پاسارگاد با داشتن کادر مجرب و دستگاه ها و اتاق نگهداری حیونات آزمایشگاهی با بروزترین دستگاه ها، امکان انجام پژوهش های حیوانات آزمایشگاهی، نگهداری از حیوانات آزمایشگاهی و … را برای پژوهشگران فراهم آورده است .

مطالب مرتبط: آزمون های رفتاری – آزمون شنای اجباری
خدمات مرتبط: پژوهش و مطالعه بروی حیوانات آزمایشگاهی – پژوهش های فیزیولوژی ورزشی و علوم ورزشی – ایجاد انواع مدل های حیوانی